Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Ισραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ… Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ
Λκ. α΄,68,76
Το Γενέθλιο του Τιμίου Προδρόμου είναι η πρώτη χαρά την οποία έδωσε ο Θεός στο ανθρώπινο γένος, άμεσα πριν την ενανθρώπηση του Χριστού, επειδή μ’ αυτόν ορίστηκε η αρχή της σωτηρίας του ανθρώπου από τα δεσμά του διαβόλου, της αμαρτίας και του αιωνίου θανάτου. Ακριβώς γι’ αυτό η Αγία Εκκλησία, η οποία τελεί την μνήμη των πολλών Αγίων και τιμά την ημέρα της κοιμήσεώς τους, η οποία είναι η γέννηση στην καινούργια ζωή στην Βασιλεία της αιωνίου χαράς, στην περίπτωση του Προαγγέλου του Χριστού, εορτάζει και την αρχή του στην γη. Μ’ αυτόν, ουσιαστικά, άρχισε το τέλος της θαυμάσιας πρόνοιας του Θεού και της Οικονομίας για την σωτηρία της ανθρωπότητας, νεκρωμένης από την θανατηφόρα ασθένεια της αμαρτίας. Επειδή, κατά την ανέκφραστη φιλανθρωπία του ελεήμονος Θεού μας, τη στιγμή όταν όλος ο κόσμος βρισκόταν στην ζοφερά νύκτα της αγνοίας, ο Βαπτιστής Ιωάννης έλαμψε φωτεινά στην έρημο, φλεγόμενος από το πυρ του Αγίου Πνεύματος, για να δείξει στο κόσμο το φως της σωτηρίας, και στην ώρα του σκότους της αμαρτίας καταύγασε ως πρωινό αστέρι, καταγγέλλων έτσι τον Ήλιο της δικαιοσύνης, όπως είπε ο ίδιος για τον εαυτό του: «ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου» (Ιω. α΄, 23).
Εορτάζοντας μαζί με την μεγάλη πνευματική οικογένεια της Μπίγκορσκι την μνήμη του σεπτού του γενεθλίου, ο ένδοξος Προφήτης, Πρόδρομος και Βαπτιστής Ιωάννης φρόντισε στην πανήγυρη να μας φέρει και ιδιαιτέρως επίτιμους και αγαπητούς επισκέπτες. Έτσι, μαζί με τους αγαπημένους πιστούς, οι οποίοι σε μεγάλο αριθμό ήλθαν στο μοναστήρι από όλες τις περιοχές της Πατρίδος μας, οι οποίοι πάντα είναι μαζί μας για να προσευχηθούν στον Προστάτη μας, αυτός με τις ισχυρές προσευχές του μας έφερε στην Μονή από την μακρινή Αθήνα την γνωστή εκκλησιαστική βυζαντινή χορωδία του μεγαλύτερου ναού των Αθηνών, του Αγίου Παντελεήμωνα Αχαρνών, με χοράρχη τον πρωτοψάλτη Ηλία Ρεδιάδη Τούμπα, πρόεδρο του Συλλόγου Ιεροψαλτών Αττικής. Και πράγματι, ήταν ανέκφραστη ηδονή της ψυχής να ακουστεί στο ναό η ψαλμωδία των ορθοδόξων αδελφών από την Ελλάδα. Για να είναι η χαρά μας ακόμα μεγαλύτερη, την εορταστική ολονύκτια προσευχή εμπλούτισε με την παρουσία και τη χοροστασία του ο σεβαστός Μητροπολίτης Μπρεγκαλνίτσης κ. Ιλαρίων, τον οποίο με την Μονή Μπίγκορσκι συνδέουν πολλές όμορφες αναμνήσεις. Οι νυκτερινές ώρες της πανηγύρεως στην χαρισματική ατμόσφαιρα του καθολικού, συνοδευόμενες από τις αρμονικές και κατανυκτικές δοξολογίες και από τους δύο χορούς, έγιναν μεγαλειώδες ουράνιο αίνος προς τον ένδοξο Προφήτη και κήρυκα της μετάνοιας, Πρόδρομο και προστάτη του γένους των μοναχών, τον Άγιο Ιωάννη. Η χαρά που επισκέφτηκε τις καρδιές μας, μαρτυρώντας για την άνωθεν χαρισματική επίσκεψη, φαινόταν και στο πρόσωπο του αγαπητού μας Γέροντα, του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου, ο οποίος με ιδιαίτερη ευχαριστία χαιρέτησε τους τίμιους επισκέπτες και προσκυνητές πριν την αρχή της αγρυπνίας:
«Σεβασμιώτατε,
Οσιολογιώτατοι και Αιδεσιμολογιώτατοι πατερες,
Αγαπητοί εκπρόσωποι του Κράτους
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Στεκόμαστε με προσευχητική συγκέντρωση στη παραμονή του Γενεθλίου του Τιμίου, Ενδόξου, Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου – ο πρώτος που κατάθεσε το χέρι του στην κεφαλή του Κυρίου και ο οποίος τελείως τον προτύπωσε με την πολιτεία του. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Άγιος Ιωάννης ήταν ο πρώτος απόστολος της Καινής Διαθήκης, ή, όπως λέγεται σε ένα απ’ τα στιχηρά της εορτής: «ἡ ἀρχή τῶν ἀποστόλων». Επειδή, αυτός όχι μόνο άνοιξε τις καρδιές των ανθρώπων της Ιουδαίας για να λάβουν τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, απεσταλμένο απ’ τον Θεό Πατέρα, και μεταδιδόμενο διά του Υιού του Θεού, αλλά αυτός υπήρξε και προάγγελος της Αγίας Τριάδος στον Άδη, προκηρύσσοντας στις εκεί ψυχές την πρόσφατη έλευση του Σωτήρος. Ολόκληρη η επίγεια ζωή του Τιμίου Προδρόμου, όπως και ο μαρτυρικός θάνατός του, αλλά και η ζωή μετά, δεν είναι κάτι άλλο παρά κήρυγμα για την Βασιλεία του Θεού. Η πορεία της ζωής και η άσκηση τούτου του «επιγείου αγγέλου» και «ουρανίου ανθρώπου» παρέμεινε στους αιώνες τέλειος τύπος της υψηλής και ισαγγέλου μοναστικής πολιτείας.
Συνεπώς, θα μπορούσατε να φανταστείτε πόσο μεγάλη είναι η χαρά μας, αλλά και το ιερό δέος, που και εμείς, οι τελευταίοι και μικρότεροι, αξιωθήκαμε να γίνουμε ταπεινοί υπηρέτες ακριβώς σε αυτόν τον πρώτο και μεγαλύτερο μοναχό του Χριστού!
Ως εκ τούτου, επιτρέψτε μας να μοιραστούμε τη χαρά μας, πρώτα μαζί σας, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μπρεγκαλνίτσης, κύριε Ιλαρίωνα, και να σας εκφράσουμε τη μεγάλη ευγνωμοσύνη μας που και εφέτος ευδοκήσατε να προΐστασθε σ’ αυτήν την προσευχητική σύναξη. Επιπροσθέτως, την παρουσία σας εδώ την θεωρούμε ένα από τα δώρα του Αγίου Ιωάννου για την εορτή της Μονής, και ακόμα περισσότερο που και εσείς πνευματικά γεννηθήκατε σ’ αυτό το εύφορο Προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου.
Εξαιρετικά πολύτιμο δώρο από τον ουράνιο Προστάτη μας απόψε είστε και εσείς, αγαπημένοι μας προσκεκλημένοι από την γειτονική και αδελφική Ελλάδα, συγκεκριμένα απ’ την αρχαία πρωτεύουσα της δημοκρατίας – την Αθήνα. Ανέκφραστη είναι η ευγνωμοσύνη μας στον Άγιο Ιωάννη και σε σας, αξιότιμε πρωτοψάλτη κύριε Ηλία Ρεδιάδη Τούμπα, που βλέπουμε την περίφημη χορωδία σας εδώ, έτοιμη, με όμορφες φωνές να δοξάζει μαζί μας τον Έναν Ελεήμονα Θεόν, και να ψάλει προς τιμήν του «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζονος». Επ’ ευκαιρία, στην χορωδία σας βλέπουμε την ευσέβεια και την αγάπη του Ελληνικού Ορθοδόξου λαού προς τον Θεόν, λαός ο οποίος τόσα δόξασε και κατακόσμησε την Εκκλησία του Χριστού ανά τους αιώνες. Εμείς πράγματι θερμά σας ευχαριστούμε, γιατί με τον ερχομό σας δείξατε αξιέπαινη αρετή. Επειδή, εσείς στην πράξη διεβεβαιώσατε την ευαγγελική αγάπη που κατοικεί μέσα σας, κατά τα λόγια του Χριστού: «ἐν τούτῳ γνώσον¬ται πάν¬τες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ιω. ιγ΄,35). Ελπίζουμε πως θα έρθει σύντομα ο καιρός που θα μπορέσουμε, χωρίς καμία πίεση, ελεύθερα και συχνά, να συναντιόμαστε στη κοινή λειτουργική ζωή. Ας προσευχηθούμε, λοιπόν, να στείλει ο Θεός φώτιση σε αυτούς απ’ τους οποίους εξαρτάται η λύση του προβλήματος, πρώτα στους αρχιερείς, έτσι ώστε το συντομότερο δυνατόν να ξεπεραστεί αυτή η ακατανόητη κατάσταση ανοιχτών προβλημάτων διοικητικής φύσεως, κατάσταση η οποία διαρκεί για χρόνια και μάλιστα προκαλεί πληγές στους πιστούς Ορθοδόξους Χριστιανούς. Σας παρακαλούμε να διαβιβάσετε την μεγάλη ευγνωμοσύνη μας και την ειλικρινή αγάπη στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, κύριο κύριο Ιερώνυμο, όπως και σε άλλους αρχιερείς, οι οποίοι έδωσαν την ευλογία τους για την παρουσία σας εδώ. Επιπλέον, στα πρόσωπά αυτών των Επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος συνεχίζεται το αποστολικό έργο και η ευαγγελική αγάπη της, αποδεικνυόμενη πολλές φορές σε όλη την ιστορία, συμπεριλαμβανομένου και προς τον δικό μας λαό και προς την Εκκλησία μας. Για την πνευματική γενναιοδωρία τους και την αδελφική αγάπη σας, παραμένουμε αιώνια ευγνώμονες.
Στην προσευχητική και ευχαριστήρια μας μνήμη χαράχθηκε βαθιά και το όνομα του κυρίου Δημητρίου Περπέτση, ένα αληθινό φίλο της Μονής μας, ο οποίος με ένθερμη αγάπη αγωνίζεται με κάθε τρόπο να την βοηθήσει.
Εν τέλει, εκ μέρους όλων των αδελφών μου, σας ευχαριστώ απείρως, αγαπητά τέκνα, προσκυνητές και φίλοι της Ιεράς Μονής ταύτης, που απόψε, με την πολύτιμη για εμάς παρουσία σας, διεκοσμήσατε την εορτή μας. Αύριο το πρωί περιμένουμε την άφιξη και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κυρίου κυρίου Στεφάνου, όπως και του οικείου αρχιερέως, Μητροπολίτου Δέβρων και Κιτσέβου, κυρίου Τιμοθέου, στους οποίους ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την παρουσία και την ιερουργία τους.
Καλή αγρυπνία και ο Άγιος Ιωάννης να σας ευλογήσει!»
Αμέσως μετά την προσφώνηση του, ο Γέροντας, εξ ονόματος της αδελφότητος παρασημοφόρησε τον κ. Δημήτριο Περπέτση από τη Θεσσαλονίκη με το μετάλλιο της Μονής «Πρόδρομος», για τους ολόψυχους κόπους να βοηθήσει την Εκκλησία μας, όπως και για την θυσιαστική αγάπη του προς την Ιερά Μονή Μπίγκορσκι. Αργότερα, στην δήλωσή του για τα ΜΜΕ, ο κ. Περπέτσης ευχαρίστησε τον Ηγούμενό μας, προβάλλοντας την προσφορά του για την Εκκλησία Χριστού, τον αγώνα, τον φωτισμό, την αφοσίωσή του και την πνευματική διάκρισή του.
Ο εορτασμός στη τιμή του Τιμίου Προδρόμου, με μεγάλη χαρά συνεχίστηκε και σήμερα το πρωί, με την υποδοχή του αρχηποιμένος μας, του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Στεφάνου και του αγαπητού αρχιερέως μας, του Μητροπολίτου Τιμοθέου, οι οποίοι λειτούργησαν μαζί με τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα, τον Αρχιμανδρίτη Παρθένιο, τους αδελφούς ιερομονάχους και ιεροδιακόνους, όπως και μερικούς αιδεσιμολογιωτάτους ιερείς και διακόνους. Στο πνεύμα της σημερινής εορτής ήταν και η πανέμορφη, εμπνευσμένη ομιλία του Αρχιεπισκόπου μας, στην οποία εξέφρασε την σημασία της Μονής Μπίγκορσκι για την Εκκλησία μας:
Η αγάπη – πηγή ειρήνης και ενότητος
«Ευφραίνεται σήμερον η σύναξης της Μπίγκορσκι, ψάλλουμε σε ένα τροπάριο του κανόνα στην θαυματουργό εικόνα του Τιμίου Προδρόμου, η οποία φυλάσσεται στην Μονή ταύτη, αφιερωμένη σ’ αυτόν. Ευφραίνεται – επειδή σήμερα με ωραία πνευματική πανήγυρη εορτάζει το γενέθλιο του προστάτη, μεσίτη και πρεσβευτή της, του Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου, τιμά την εορτή εκείνου που αξιώθηκε να ονομαστεί «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μέγιστος» (Μτ. ια΄, 11). Χαίρεται επειδή πάλι φαίνεται εν όψει των πάντων το πλήθος το οποίο συνέρχεται σ’ αυτό το σπουδαίο πνευματικό κέντρο, στο πανέμορφο μαργαριτάρι στην πορφύρα της Εκκλησίας μας. Όμως, σήμερα ιδιαιτέρως χαίρεται επειδή η εορτή είναι εμπλουτισμένη με την παρουσία και τη ψαλμωδία της εκκλησιαστικής χορωδίας από τη γειτονική και αδελφική κατά πίστη Ελλάδα, κάτι το οποίο είναι τεκμήριο ότι η αγάπη εν τω Αναστάντι Χριστώ δεν έχουν σύνορα, ούτε πνίγονται, ούτε χωρίζονται από τις ανθρώπινες ματαιότητες και από τα πάθη.
Βλέποντας αυτό το πλήρωμα της πίστεως, είμαι ενθουσιασμένος από τα λόγια της αρχιερατικής προσευχής του Σωτήρος: «ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν» (Ιω. ιζ΄, 21). Επειδή είναι κτισμένη κατ’ εικόνα της Αγίας Τριάδος, η οποία είναι μυστήριο της ουσιαστικής ενότητας των διαφορών των υποστάσεων, και η Εκκλησία είναι μια, επειδή αυτή είναι πλήθος διαφόρων προσωπικοτήτων, δεμένων στην ενότητα της πίστεως και των μυστηρίων. Γι’ αυτό θα πει και ο Απόστολος Παύλος: «ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα … εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν» (Εφ. δ΄, 4-6).
Ακριβώς η αγάπη, η σχέση που προαιωνίως υπάρχει στον Τριαδικό Θεό, πήρε ανάκληση και στην ενότητα της Εκκλησίας. Όμως, το ότι για μας τους Χριστιανούς, που αξιωθήκαμε της κλήσης του αγίου και τιμίου ονόματος, η αγάπη είναι ύψιστης σημασίας στην ύπαρξή μας, λέγει και ο Χριστός: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ιω. ιγ΄, 34-35).
Η ένωση της Εκκλησίας Χριστού λοιπόν δεν είναι η ευδοκία προς τους άλλους, αλλά η εκπλήρωση της εντολής και του θελήματος του Θεού. Η Αγία Εκκλησία το κάνει αυτό από τα αρχαία χρόνια, καθημερινά, σε όλες τις ιεροτελεστίες, προσευχόμενη υπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως. Η ειρήνη η οποία δόθηκε στον κόσμο τούτο από τον Χριστό πρέπει να είναι μέσα μας, στις καρδιές μας. Αυτή η ειρήνη, πάνω απ’ όλα είναι ειρήνη με τον Θεό και ειρήνη με τον πλησίον. Εν τούτοις, ο ίδιος ο Θεός μας είναι ειρήνη και αυτή η ειρήνη πρέπει να υπάρχει μεταξύ όλων των εκκλησιών, όπως μας συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος (πρβλ. Α΄ Κορ. ιδ΄, 33). Να κάνουμε τα πάντα για να αποκτήσουμε αυτή την ειρήνη, δηλαδή να κάνουμε τον κόπο για να κατοικήσει ο Θεός στις καρδιές μας, όπως λέγει ο ίδιος στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (πρβλ. Ιω. ιδ΄, 23).
Διά της προσευχής βιώνεται η αληθινή ενότητα και μόνο μέσω της ενότητας στην προσευχή μπορούν να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια και όλες οι παρανοήσεις. Η προσευχή καλλιεργεί την αγάπη προς τους άλλους, ενώνει και στηρίζει τις πνευματικές σχέσεις μεταξύ των ατόμων και των λαών. Και μόνο ο άνθρωπος με αγάπη προς τον Θεό έχει αγάπη και προς τους ανθρώπους! Τέτοια αγάπη εμπνέει και κινεί προς ενότητα με τον Θεό και τους ανθρώπους, όπως «ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς» (Εφ. α΄, 10).
Καθένας από μας, ο οποίος ακολούθησε τον Χριστό, πρέπει να κοπιάσει και να νικά εκείνο που τον απομακρύνει από τον Χριστό, και να εκπληρώνει εκείνο που τον φέρει πιο κοντά στον Χριστό. Πρέπει να έχουμε παράδειγμα τον ίδιο τον Χριστό, «ὁ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις» (Ρωμ. ιδ΄, 18). Στην ουσία, η χριστοφιλία είναι η ουσία και η πηγή της αληθινής αγάπης, λέγει ένας σύγχρονος θεολόγος (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς).
Σε μας τους Χριστιανούς, που προσπαθούμε να παρομοιάσουμε με τον Χριστό και σε οποίους μοναδικός στόχος είναι ο Χριστός, επιβάλλεται να αποκτάμε την πνευματική ειρήνη και να την διαδίδουμε στους ανθρώπους. Η ειρήνη είναι γνώρισμα του ανθρώπου που αγαπά και μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος, που γνωρίζει και ζει την ειρήνη, μπορεί να τηρήσει τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος (πρβλ. Εφ. δ΄, 3).
Βλέποντας τον σημερινό χαρμόσυνο εορτασμό και όλο τον ενθουσιασμό, θα πω ότι η Μονή Μπίγκορσκι και ο Ηγούμενός της, ο Πανοσιολογιώτατος κ. Παρθένιος, μαζί με τις αδελφότητές του, είναι άξιοι για την μεγάλη τους προσφορά στη πνευματική αναγέννηση του πιστού λαού μας στο ορθό, παραδοσιακό πνεύμα της ορθοδόξου πίστεως. Επίσης είναι μεγάλη και η προσφορά τους στη προβολή της Εκκλησίας μας και της Ορθοδοξίας του τόπου ανάμεσα στις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Η σημερινή Θεία Λειτουργία και οι συχνές επισκέψεις, συναντήσεις και επαφές δείχνουν κατά πόσο η αγάπη εν Χριστώ Κυρίω, κατά πόσο η αληθινή πίστη και ο ζήλος μπορούν να ανατρέψουν κάθε τοίχο και να προσπεράσουν κάθε εμπόδιο ή υποψία. Πολλά πράγματα μπορούν να χωρίσουν, όμως ένα πράγμα νικά κάθε χωρισμό και ενώνει για πάντα, σφραγίζοντας την ενότητα στους αιώνες. Αυτός είναι ο μοναδικός Χριστός! Και όταν ειλικρινά θα αφιερώσουμε την ζωή μας και όλες τις δυνάμεις μας στον Χριστό και για τον Χριστό, υπηρετώντας ακατάβλητα τον πλησίον, δεν είναι δυνατόν ένα τέτοιο έργο να μη σφραγιστεί στην αιωνιότητα. Ένα τέτοιο παράδειγμα πρέπει να είναι παράδειγμα για δίδαγμα και πρότυπο. Και κατά πόσο συγκινεί και εκπλήττει η πρόνοια του Θεού – η άσκηση του μοναχού της Μπίγκορσκι σαν να ταυτίζεται πολλές φορές με την άσκηση του Βαπτιστού Ιωάννου: από την μια πλευρά η άσκηση της εγκαταλείψεως του κόσμου και η απόκτηση των αρετών στην πνευματική έρημο, και από την άλλη η αδιάλειπτος μαρτυρία της αλήθειας και μετάνοιας ενώπιον του κόσμου.
Συμβαίνει εμείς από την Εκκλησία να μη γνωρίζουμε, πολλές φορές και να μη θέλουμε αρκετά για να αξιώσουμε ορθά και να βραβεύσουμε την άσκηση και την αξία. Δεν καταλαβαίνουμε ότι κάποιος δεν έχει την ανάγκη, ούτε επιζητά την δόξα και την θέση, αλλά ότι μ’ αυτό το τρόπο δίνουμε κίνητρο και φανερωνόμαστε, πρώτα απ’ όλα, σαν πατέρες που αγαπούν, τιμούν και αξιώνουν. Όπως και να είναι, μόνο ο σοφός θα ξέρει να διευκρινίσει πως είναι ευλογημένο από τον Θεό και επιβεβαιωμένο από τον λαό αυτό το έργο, φανερό για όλους, όχι μόνο το σημερινό, αλλά γενικά: το υλικό – τα κτίσματα, ο αριθμός των μοναχών και μοναζουσών, η ελεημοσύνη˙ και το πνευματικό – η ζωντανή Εκκλησία η οποία συνέχεια μεγαλώνει και αναβαθμίζεται και στην οποία αυτοί οι ρασοφόροι καθημερινά πολλά προσφέρουν. Αυτό το γενικό συμπέρασμα, όσο αληθές και να είναι, θα μείνει σαν μια αδύνατη αναγνώριση αν δεν πούμε ότι ένα πρόσωπο με τέτοια πνευματική ικανότητα μας χρειάζεται, ακριβώς στην θέση όπου αξίζει να είναι – σαν δική μας προσφορά στο πνευματικό μέλλον του λαού μας και της Αγίας Εκκλησίας μας. Ας ανοίξει χώρο στις καρδιές μας ο δωροδώτης και ειρηνοποιός Κύριος, ο οποίος μας ειρήνευσε με τον Θεό, έκανε έκταση στις καρδιές μας για την αγάπη και προς Αυτόν και προς όλους τους ανθρώπους, αλλά και για κατανόηση των αναγκών της Εκκλησίας και του λαού. Και εκεί όπου κατοίκησε η αγάπη του Χριστού, θα εξαφανιστεί κάθε εγωισμός και θα πηγάζουν μόνο έργα ελέους και δικαιοσύνης.
Ως Προεστώς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, αναστηλωμένη πριν από 50 χρόνια στο πρόσωπο της τοπικής μας Εκκλησίας, ιωβηλαίο το οποίο εορτάζουμε εφέτος, εξ ονόματος του ιερού κλήρου και του πιστού λαού θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μας προς τον πρωτοψάλτη κ. Ηλία Ρεδιάδη Τούμπα και την χορωδία του για την τιμή που μας έκαναν και δέχθηκαν την πρόσκληση να έρθουν στην απ’ αιώνος ορθόδοξη και πολύπαθη χώρα αυτή, και μαζί μας να δοξάσουν κατανυκτικά τον Θεό και τον Προφήτη, Πρόδρομο και Βαπτιστή του. Ευχαριστούμε και όλους που με την ευχή τους έκαναν πραγματικότητα μια τέτοια συνάντηση προσευχής, μάλλον επέτρεψαν μια συνάντηση μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου εν Χριστώ Κυρίω. Ευχαριστώ προσωπικά και εξ ονόματος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μπρεγκαλνίτσης κ. Ιλαρίων στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Τιμόθεο και στον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Παρθένιο για την πρόσκληση και την δυνατότητα να παριστώ στο κοινό έργο της Εκκλησίας, το οποίο είναι ἔλεον εἰρήνης, θυσίαν αἰνέσεως.
Δι’ ευχών του σήμερον γεννηθέντος Ιωάννου του Προδρόμου – ο οποίος είναι η σχέση της Παλαιάς με την Καινή Διαθήκη και σχέση μεταξύ των χριστιανών, ας ευδοκήσει ο Θεός να συνεχίσει και να βελτιώνεται αυτή η σχέση, ενώ με την προστασία της Μητέρας του Θεού να αιτήσουμε τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. – Γένοιτο εις τους αιώνας. Αμήν!»
Επίσης, στην πανηγυρική τράπεζα αντιφώνησε και ο χοράρχης κ. Ηλίας Ρεδιάδης Τούμπας, ο οποίος μεταξύ των άλλων τόνισε πως παρ’ όλο που αντιμετώπισαν μεγάλα προβλήματα σχετιζόμενα με την έλευσή τους εδώ, τα ξεπέρασαν όλα, έχοντας ως βάση την κοινή ορθόδοξος πίστη μας και αγώνα.
«Πολλές φορές – πρόσθεσε – εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ξεχνάμε την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος αναφέρει ότι στον Χριστό δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα Ιουδαίους και Έλληνες, και πολλές φορές μας λέγει ότι ο αληθινός Χριστιανός δεν έχει δική του πόλη και πατρίδα εδώ στην γη, αλλά ζητά και περιμένει την μέλλουσα. Ελπίζουμε, Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, Πανοσιολογιώτατε ηγούμενε, όλοι παρόντες, ότι μια μέρα θα ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν, για να μπορέσουμε ανεμπόδιστα να κοινωνήσουμε του κοινού ποτηρίου».
Ο Άγιος και ένδοξος Προστάτης μας, ο Βαπτιστής Ιωάννης, ο οποίος αδιαλείπτως βλέπει και χαίρεται στο κάλλος του Θεού στην Βασιλεία των Ουρανών, ας προσευχηθεί για να λάβουμε άφεση των παραπτωμάτων μας και να κατευθύνει τους πάντες στην ενότητα της αγάπης Χριστού. Αμήν!
