Σε συνέχεια της χαράς του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και του πανηγυρικού εορτασμού στην Ιερά Μονή της Παναγίας Πρέτσιστα, μας χαρίστηκε μια ακόμη χαρμόσυνη και ιστορική επίσκεψη, αυτή τη φορά στην παλαίφατη Ιερά Μονή μας Μπίγκορσκι. Συγκεκριμένα, στις απογευματινές ώρες της Εορτής οι σεβαστοί και έντιμοι επισκέπτες και υψηλά πρόσωπα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, και από την Εκκλησία της Ελλάδος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, μετά το συλλείτουργό τους στην πόλη της Αχρίδος, στην Αγία Σοφία, με τον αρμόδιο Ποιμενάρχη και Μητροπολίτη Δεβρών και Κιτσέβου κ. Τιμόθεο, ευδόκησαν να έλθουν στην Ιερά μας Μονή του Τιμίου Προδρόμου του Κυρίου. Η επίσκεψη των δύο αρχιερέων, εκ των οποίων ο Άγιος Διδυμοτείχου για πρώτη φορά, έφερε μεγάλη χαρά στο μοναστήρι, όπου με τις επίσημες κωδωνοκρουσίες των καμπανών, τα θυμιατήρια και η ψαλμωδία έφεραν πραγματική χαρά Ευαγγελισμού, έτσι που οι καρδιές όλων μας γέμισαν ιερό τρόμο και ευγνωμοσύνη.
Ο αγαπητός μας Γέροντας, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής και Επίσκοπος Αντανίας κ. Παρθένιος έδειξε το αριστοκρατικό του εν πνεύματι φιλοξενίας και εγκαρδιότητας στους αγαπημένους φιλοξενούμενους. Μετά την επίσημη υποδοχή απευθύνθηκε στους αρχιερείς, χαιρετώντας τους με τα λόγια:
«Σεβασμιώτατοι, άγιε Μητροπολίτα Ίμβρου κ. Κύριλλε και άγιε Μητροπολίτα Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνέ,
Αγαπητοί αδελφοί μοναχοί,
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ προσκυνητές,
Επιτρέψτε μου από τα βάθη της καρδιάς μου να εκφράσω την απέραντη χαρά και ευγνωμοσύνη μου στον Μεγάλο Δωροδότη, τον Θεό και Σωτήρα υμών, Κύριο Ιησού Χριστό, καθώς εδώ, στον ιερό αυτό Ναό μας, σήμερα είναι παρών ο ευυπόληπτος ιεράρχης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, ο οποίος είναι εκλεκτός εν Χριστώ αδελφός και μέγας βοηθός στην διαδικασία για την αναγνώριση της Αγίας Εκκλησίας μας.
Βρίσκεται εδώ μαζί με τον επίσης ευυπόληπτο, σεβαστό και εξαιρετικό εν Χριστώ αδελφό, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλο, με τον οποίο για μερικές ημέρες είναι σε επίσκεψη της Πατρίδος μας. Αυτοί έγιναν φιλοξενούμενοι πρώτα στην Ιερά Μονή Πρέτσιστα του Κιτσέβου, όπου προκάλεσαν μια ασυνήθιστη χαρά με την επίσκεψή τους. Χαρά που γέμισε ακόμη και τον αέρα! Αισθάνομαι ότι και οι πρόγονοι χαίρονται γι’ αυτή την εν Χριστώ κοινωνία μας, γιατί ήταν πολυαναμενόμενη και επιθυμητή για όλους, και γι’ αυτήν, όπως είπε ο ίδιος ο άγιος δεσπότης Δαμασκηνός στην προσφώνησή του στο Μοναστήρι Πρέστιστα – χρειάστηκαν πολλοί κόποι και θυσίες.
Και πράγματι, αυτή η αδελφότητα ένιωσε στις πλάτες της πόσο σκληρός, τεταμένος και δύσκολος ήταν ο αγώνας, ο οποίος απέκτησε ένταση ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία, μετά την οποία η Εκκλησία μας έγινε τελικά δεκτή σε κανονική και ευχαριστιακή ενότητα. Ξέρετε, αφήσαμε τις πολυάριθμες υποχρεώσεις και τις διακονίες της Μονής μας, μόνο και μόνο για να βοηθήσουμε να γίνει αυτή η ιερή εκκλησιαστική ενότητα. Και ο Παναγιώτατος Πατήρ ημών, ο Πατήρ όλων των Ορθοδόξων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαίος, βλέποντας τον μεγάλο αγώνα της ιεραρχίας και του λαού εδώ και νιώθοντας τον πόνο της εγκαταλείψεώς μας, θεράπευσε την πικρή μακρόχρονη πληγή της ένδοξης Αρχιεπισκοπής Αχρίδος. Ήταν ασφαλώς ένα γεγονός αναμενόμενο και επιθυμητό από γενιές και γενιές πίσω. Οι πρόγονοί μας γνώριζαν πόσο ένδοξη και όμορφη ήταν η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και πώς ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένη με το Οικουμενικό εν Κωνσταντινουπόλει Πατριαρχείο. Άλλωστε, βλέπωντας ιστορικά, οι περισσότεροι Αρχιεπίσκοποι της Αχρίδος προέρχονταν από την Πρωτεύουσα, από την Βασιλίδα των πόλεων, όπως π.χ., ο άγιος Θεοφύλακτος Αχρίδος, αυτός ο μέγας εκκλησιαστικός άνδρας, παγκόσμιος ερμηνευτής, συγγραφέας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, έγραψε και τους βίους των αγαπημένων μας Αγίων, των θαυματουργών της Αχρίδος Κλήμεντος και Ναούμ, με τους οποίους είμαστε περήφανοι μέχρι σήμερα και των οποίων βίους συνεχώς ξαναδιαβάζουμε και δοξολογούμε. Πρακτικά, η Κωνσταντινούπολη και η Αχρίδα συνδέονται με μια ομφαλική σύνδεση, είναι υποκείμενα και δημιουργοί μιας και της ίδιας ιερής παράδοσης, μιας και της ίδιας πνευματικότητας, ενός και του ίδιου πολιτισμού.
Τώρα ο Άγιος Θεοφύλακτος μαζί με όλους τους άλλους μακαριστούς και αγίους Αρχιεπισκόπους της Αχρίδος, αλλά ιδιαίτερα με αυτούς τους δύο αγαπημένους μας προστάτες, τους Αγίους Κλήμεντα και Ναούμ της Αχρίδος, χαίρονται από τους Ουρανούς και δοξολογούν. Αισθάνονται οι ευχές και οι ευλογίες τους, μαζί με τις χαρές των προγόνων, τόσο των Αχριδών όσο και των Κωνσταντινουπολιτών. Και αυτοί εδώ οι εκλεκτοί και γενναίοι άνδρες, οι αγαπητοί αδελφοί που είναι τώρα μαζί μας και ανάμεσά μας, ακολουθώντας την κλήση, αλλά και το ευγενές πνεύμα των προγόνων, πρόσφεραν αναμφίβολα μια πολύ μεγάλη θυσία, επένδυσαν τεράστια προσπάθεια και αγάπη, για να μας βοηθήσουν, να βοηθήσουν τον λαό του Χριστού εδώ. Κάνοντας αυτό, ούτε περίμεναν ούτε έλαβαν κανένα όφελος ή αποζημίωση απ᾽ αυτόν τον κόσμο για το μεγάλο έργο τους. Για τέτοιους ευσεβείς εργάτες, η ανταμοιβή είναι το ότι αγαπούν ειλικρινά την Εκκλησία και την καλή της πρόοδο – στην πραγματικότητα περιμένουν την πληρωμή για τον κόπο τους από τον Κύριο ο Οποίος τους επέλεξε και τους προσέλαβε. Και ακριβώς γι᾽ αυτό έγιναν αληθινοί αδελφοί και ευεργέτες μας και τους χρωστάμε τον σεβασμό και την αγάπη μας.
Φυσικά, εδώ δεν πρέπει να αφήσουμε έξω τους άλλους παράγοντες αυτής της διαδικασίας, τους αρχιερείς της Εκκλησίας μας, πιο σημαντικούς και με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από εμένα, όπως τον Σεβασμιώτατο αρμόδιο Μητροπολίτη μας κ. Τιμόθεο, τον σεβαστό Μητροπολίτη Στρουμνίτσης κ. Ναούμ και φυσικά τον σεβαστό μας Αρχιεπίσκοπο κ. κ. Στέφανο, οι οποίοι έδωσαν και τον εαυτό τους σε αυτό το ιστορικό έργο, έβαλαν πολλή προσπάθεια και ενεργούσαν σοφά, και έτσι φτάσαμε στο σημείο να χαίρονται σήμερα ο Ουρανός και η Γη. Με βάση αυτό το πλαίσιο που έθεσα, θα πω ευθαρσώς ότι τέτοιοι άντρες σήμερα, στην εποχή μας, σπάνια συναντώνται και αποτελούν πραγματική παρηγοριά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Γνωρίζουμε ότι εκείνοι οι άλλοι, παρασυρμένοι από τη δική τους ματαιοδοξία, που θέλουν να αναδεικνύονται και να αποδίδουν έργα και πλεονεκτήματα στον εαυτό τους, είναι σε αφθονία, αλλά ξέρουμε επίσης ότι την ευλογία την έχουν μόνο όσοι είναι ντυμένοι με τον Χριστό, την ημέρα που όλα θα αποκαλυφθούν και θα γίνουν γνωστά.
Δεν θέλω να κουράσω άλλο τους πολύτιμους αδελφούς μας και επισκέπτες, γιατί σήμερα τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία της Αχρίδος και χθες το βράδυ συμμετείχαν και στην αγρυπνία στην Ιερά Μονή Πρέτσιστα.
Για άλλη μια φορά στον Άγιο Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνό, που έρχεται για πρώτη φορά εδώ, εύχομαι ένα μεγάλο και θερμό καλωσόρισμα. Και όχι μόνο η ελαχιστότητά μου και η αδελφότητά μου, αλλά νιώθουμε ότι γίνεται δεκτός με μεγάλη αγάπη από τον ίδιο τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και από όλους τους Αγίους της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, γίνεται δεκτός με ευγνωμοσύνη και αγάπη για ό,τι έκανε, μαζί με τον Άγιο Ίμβρου κ. Κύριλλο.
Καλώς ήλθατε, αρχιερείς άγιοι!»
Ο αγαπητός αρχιερέας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, φανερά συγκινημένος από τη μεγαλοπρέπεια της μοναστηριακής φιλοξενίας και το ευγενές έργο του Γέροντά μας και νιώθοντας την εν Αγίω Πνεύματι παρουσία του Προδρόμου του Κυρίου και τη μεγάλη χάρη του Θεού στο καθολικό του Μπίγκορσκι, ευχαριστώντας και χαιρετίζοντας, απηύθυνε τα ακόλουθα λόγια:
«Θεοφιλέστατε και προσφιλέστατε άγιε αδελφέ,
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, αλλά και χαρά σήμερα βρίσκομαι κοντά σας, επισκεπτόμενος την παλαίφατη και ιστορική αυτή Μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, εδώ στο Μπίγκορσκι. Συγκινούμαι και χαίρομαι, διότι σήμερα συναντώ, και χθες είχα την ευκαιρία να συναντήσω εσάς, τον αγαπητό αδελφό μου, αλλά και συγχρόνως να γνωρίσω και την περί υμάς αδελφότητα η οποία μαζί με εσάς, όπως οι χορδές στην κιθάρα, έτσι εργάζονται και διακονούν την Αγία μας Εκκλησία σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο και κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες η οποίες υπάρχουν.
Ο Σεβασμιώταταος Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος και η ελαχιστότις μου ευρισκόμεθα εδώ, ασφαλώς, για να συνεορτάσουμε μαζί Σας την εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως, να προσκυνήσουμε το Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, αλλά και να συνεορτάσουμε και την Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Και οι δύο εορτές οι οποίες φέτος κατά συγκυρία συμπίπτουν, μας δίνουν αυτήν την πνευματική ευκαιρία, να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλον. Να επικοινωνήσουν και τα μάτια μας και οι καρδιές μας. Είναι πολύ σημαντικό αυτές τις δύσκολες μέρες και τις δύσκολες εποχές να θυμηθούμε αυτό που λέει ο Κύριος: «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ» (Παρ. 18,19). Έχουμε ανάγκη πλέον ο ένας κοντά στον άλλον, να συμπορευτούμε, να παραμερίσουμε τυχόν αδυναμίες του παρελθόντος και να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλον, διότι όπως βλέπουμε «πολλοί κυκλόθεν οἱ ἐχθροί ἡμῶν». Και όχι μόνο είναι πολλοί, αλλά δυστυχώς μεγαλώνουν και αυξάνονται. Αυτό θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε ο ένας μακριά από τον άλλον. Και αν μου επιτρέπετε, θεωρώ ότι η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αδιαφορία. Το να αδιαφορεί κανείς για τον αδελφό του, για τον άνθρωπο που βρίσκεσαι κοντά του. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να αδιαφορούμε. Και αυτό το ενδιαφέρον και αυτή την κατανόηση υπέδειξε η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, όταν, προ δύο περίπου ετών, ήρε τις οποιεσδήποτε επιφυλάξεις και ευλόγησε την ευχαριστιακή κοινωνία με την Εκκλησία της Αχρίδος και με την ιεραρχία, με το ιερό κλήρο και τον ευσεβή και φιλόχριστο λαό αυτής της Εκκλησίας.
Σήμερα το πρωί λειτουργήσαμε μαζί με τον επιχώριο Μητροπολίτη κ. Τιμόθεο και συλλειτουργήσαμε στο ιερό παλλάδιο της Εκκλησίας της Αχρίδος, στο Ναό της του Θεού Σοφίας και ιδιαιτέρως συγκινήθηκα, και το εξομολογήθηκα στον Άγιο Ίμβρου και Τενέδου ότι, ενώ δεν μπορούμε στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη να λειτουργήσουμε, τουλάχιστον λειτουργήσαμε στην Αγία Σοφία της Αχρίδος, που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν αδιανόητο να συλλειτουργήσουμε σε αυτό τον όμορφο, μεγάλο καθεδρικό ναό. Όπως είπα και πριν, είναι ό,τι ιερότερο, ό,τι αγιότερο έχει η Εκκλησία, η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδος. Διότι σε αυτό τον Ναό συμπυκνώνεται όλη η ιστορία της Εκκλησίας αυτής.
Θέλω να εκφράσω δημοσία και πάλι την χαρά μου που είμαι κοντά σας. Να σας ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση να ευρίσκομαι εδώ αυτές τις μέρες. Να σας διαβεβαιώσω ότι το ενδιαφέρον και η αγάπη όλων μας, και ιδιαίτερα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, είναι αμείωτη για την Εκκλησίας της Αχρίδος και όλοι μας θα ενώνουμε την προσευχή μας, προκειμένου η επιθυμία του Πατριάρχου και η επιθυμία όλων των ανθρώπων να γίνει σύντομα πραγματικότητα.
Πραγματικά και εγώ θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου εμπειρία, να πω στους αγαπητούς αδελφούς ότι εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ την πορεία της αδελφότητος μέσα από το διαδίκτυο. Διότι μέσα από το διαδίκτυο έχουμε πλέον τις πληροφορίες, και πραγματικά, ενώ έβλεπα την πρόοδο της αδελφότητος, σήμερα η πραγματικότητα ήρθε να συμπληρωθεί, και να ανατρέψει όλα όσα είχα σκεφτεί, διότι είναι πολύ περισσότερα από αυτά τα οποία βλέπει κανείς μέσα από το διαδίκτυο.
Και πάνω από όλα, επιτρέψτε μου να πω, άγιε καθηγούμενε και σεβαστέ αδελφέ, είναι αυτός ο λαός, είναι αυτές οι ψυχές, είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την πίστη σας, εμπνεύστηκαν από το παράδειγμά σας, αγάπησαν τον Χριστό, αγάπησαν την Παναγία μας, πήραν παράδειγμα από τον Τίμιο Πρόδρομο. Και βλέπουμε την χάρη του Θεού να υπάρχει σαν ποτάμι, όπως είναι το ποτάμι εδώ από κάτω που τρέχει ορμητικό, έτσι είναι και η ζωή των Χριστιανών αυτής της περιοχής, αυτής της χώρας. Είναι ένα ποτάμι. Ένα ποτάμι που όλοι μας συγκλίνουμε για να φτάσουμε στον Χριστό.
Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την σημερινή υποδοχή και την φιλοξενία. Εύχομαι από καρδιάς πάντοτε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να πληροφορεί την διακονία σας, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να ειρηνεύει την ζωή σας, και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ διά μεσιτείας του Τιμίου Προδρόμου – διότι και ο Πρόδρομος είναι άγγελος, ως άγγελος εικονίζεται – και της Υπεραγίας Θεοτόκου, να ευλογεί τα έργα σας και τον λαό σας. Ο Θεός να μας αξιώσει και κάποια στιγμή να έρθω και εγώ, να λειτουργήσουμε, όπως και εσείς να έρθετε στην ταπεινή και ακριτική μου επαρχία να συλλειτουργήσουμε προς δόξαν Θεού και εύκλεια της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας».
Ήταν πραγματικά μια σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσει κάποιος μια τόσο σπάνια, επίσημη και αξιοπρεπή πράξη και τελετή που ξυπνά υπέροχα συναισθήματα και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και που εμπλουτίζει το χρονικό της Μονής και την ιστορία της Αγίας μας Εκκλησίας.
Οι πολύτιμοι και επίτιμοι φιλοξενούμενοι, οι άγιοι αρχιερείς κ. Κύριλλος και κ. Δαμασκηνός για μερικές μέρες έμειναν σε επίσκεψη της Ιεράς μας Μονής και αφού είχαν συνάντηση χθες και με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Στέφανο στην έδρα του στα Σκόπια, έφυγαν σήμερα από εδώ, αφήνοντας, ωστόσο, τις άφθονες ευλογίες, τις προσευχές, την αρχοντιά του πνεύματος και την καλοσύνη τους, ως το πολυτιμότερο δώρο. 
Άφησαν επίσης και γραπτή μαρτυρία στο βιβλίο των εντυπώσεων.
