Ἐν στόματι ἀσεβῶν παγὶς πολίταις, αἴσθησις δὲ δικαίων εὔοδος. Ἐν ἀγαθοῖς δικαίων κατώρθωσε πόλις, στόμασι δὲ ἀσεβῶν κατεσκάφη.
Παροιμίαι 11,9-11
Στην έκθεση «Ακολουθώντας τα ίχνη των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου», που άνοιξε την Πέμπτη 20 Μαΐου στα Σκόπια, μεταξύ των άλλων χειρογράφων ήταν εκτεθημένη και μια απόσπαση του Τετραευαγγελίου της Μονής Μεταμορφόσεως Ζρζε, Άνω Πελαγωνίας, από το πρώτο μισό του ΙΣτ’ αιώνα. Γίνεται λόγος περί μιας επιγραφής σ’ αυτό το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, η οποία πληροφορεί για ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός: επιδημία στην περιοχή του χωριού Ζρζε το 1538, της οποίας θύματα ήταν πολλοί άνθρωποι. Αυτό που ενθουσιάζει είναι ο τρόπος με τον οποίο η Εκκλησία, οδηγούμενη από την φροντίδα για τους ανθρώπους και από φιλανθρωπία, αντιμετώπησε τον μεγάλο πειρασμό. Εν τούτοις, εκφράζεται έντονα η σημασία της συνοδικότητος της Εκκλησίας και η υπακοή στις καθολικές αποφάσεις της.
Επειδή και στις μέρες μας επίσης αντιμετωπίζουμε μια πανδημία, όμως σε σχέση με κάποτε, σήμερα δυστυχώς βλέποθμε μεγάλη αυθαιρεσία και απείθεια, όσο στους πιστούς, τόσο και σε κάποθους κληρικούς της Εκκλησίας, οι οποίοι φέρονται ως αυτόκλητοι θεολόγοι, διδάσκαλοι, κήρυκες, ερμηνευτές και προφήτες, ξερόλες «υπερασπιστές» της Εκκλησίας απέναντι των ιδίων των ποιμένων της, νομίζαμε ότι είναι καλό να δημοσιεύσουμε την μνημονεθείσα επιγραφή και να την μεταφράσουμε στα Ελληνικά, ως διδαχή για το πόσο είναι επιούσια και αναγκαία η υπακοή και η καθολικότητα στην Εκκλησία:
Το έτος 1538 άρχισε επιδημία, με παραχώρηση του Θεού, στο χωριό Ζρζε. Πρώτα πέθανε ο παπάς Νικόλαος, τη α’ Νοεμβρίου, ενώ τον ίδιο μήνα παρουσιάστηκε και ο δούλος του Θεού Θεόδωρος, τη κ’ ημέρα. Μετά από αυτόν και 150 ψυχές στο χωριό και 6 αδελφοί στο μοναστήρι παρουσιάστηκαν: ο πνευματικός Ιωσήφ, ο ιεροδιάκονος Γεννάδιος, Βησσαρίων μοναχός, Σάββας μοναχός, Γεράσιμος μοναχός, Διονύσιος ιερομόναχος και Νικηφόρος μοναχός.
Εποίησαν σύναξη και νομοθέτησαν, μαζί με την Σύνοδο των Αρχιερέων και όλο τον λαό των γύρω χωριών: κανένας παπάς κοσμικός να μην τολμήσει να βαπτίζει, ούτε να στέφει, ούτε να ψάλλει χωρίς την ευλογία του προεστώτα της Μονής, στο χωριό Ζρζε, στο χωριό Κράπα και στο χωριό Μπάρμπαρως. Και όποιος ιερέας δεν θα κρατήσει (αυτή την εντολή) να έχει την κατάρα του ίδιου του Σωτήρος, Πατρός Παντοκράτορος, και των Ευαγγελιστών, και των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων και πάντων των Αγίων και να έχει μέρος με τον Ιούδα, που πρόδωσε τον Δεσπότη Χριστό. Αμήν.
Την ίδια χρονιά πήγε ο βασιλέας Σουλεϊμάν Μπέι κατά τον Καραμπογδάνο.
Έγραψα εγώ, ο ιερομόναχος Παΐσιος
Ως παράρτημα αυτού του επίκαιρου θέματος, θα υπενθυμήσουμε και στα λόγια του σεβαστού μας Γέροντος και Επισκόπου κ. Παρθενίου, από το κήρυγμά του κατά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Στρούγα, στις 7 Μαρτίου 2021:
«Είναι εντελώς λάθος αυτοί οι φοβισμοί για τις τελευταίες ημέρες, που είναι επίκαιρες σήμερα, δυστυχώς, ακόμα και στην Ορθόδοξο Εκκλησία. Επειδή η αποκαλυπτική προπαγάνδα εισήλθε και στην Εκκλσηία και τρέφει τις ψυχές των πιστών με διεφθαρμένη τροφή, με κάτι αλλότριο προς την ορθόδοξο θεολογία και παράδοση. Σ’ αυτό αναφερόταν ο Χριστός, όταν μιλούσε για τους τελευταίους καιρούς: Τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστὸς ἢ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. (Μτ. 24,23-24). Και να γνωρίζετε – αυτά δεν έχουν ειπωθεί μόνο για τους αλλοδόξους και τους αιρετικούς, αλλά και για κάποιους ορθοδόξους πνευματικούς και πιστούς, αυτοκλήτους ξερόλες, που γνωρίζουν ακόμα τι περιέχουν τα εμβόλια (παρ’ όλο που δεν ακούνε την ιατρική και την επιστήμη που μας δώθηκαν από τον Θεό και πρέπει να απαντήσουν εάν κάτι βλάπτει ή όχι), ακόμα και προαναγγέλουν και την έλευση του Κυρίου. Και όλα αυτά με επιμονή τα επιβάλλουν στους υπολοίπους, σπείροντες φόβο και ανησυχία στις ψυχές τους. Καταλαβαίνετε κατά πόσο είναι λανθασμένοι αυτοί οι άρρωστοι υπαινοιγμοί για τους τελευταίους καιρούς, για την Φοβερά Κρίση, για την Δευτέρα Παρουσία; Ναι, εμείς πιστεύουμε και γνωρίζουμε ότι η ορθόγραμμη ροή της ιστορίας θα έχει τέλος, ότι ο Χριστός πάλι θα έρθει, να κρίνει τους ζώντας και τους νεκρούς, όμως εμείς ως πιστοί πρέπει να χαιρόμαστε για την έλευσή Του. Και θα χαιρόμαστε μόνο εφ’ όσον είμαστε μαζί Του ήδη σ’ αυτή την ζωή. Εγώ πρέπει να Τον περιμένω και να Τον ζητώ ήδη απόψε, πρέπει να απολαμβάνω το πρόσωπό Του κάθε μέρα, να Τον αναζητώ, να ποθώ γι’ Αυτόν κάθε μέρα. Είναι μεγαλειώδης αυτός ο διάλογος του τελευταίου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου: Ναὶ ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ. Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· ἔρχου, ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ. Ποιό είναι το Πνεύμα; Είναι το Άγιο Πνεύμα που ζει στην Εκκλησία. Και ποιά η νύμφη; Η νύμφη είναι η Εκκλησία. Οπότε ο πιστός, αγαπητοί μου, ο πιστός που όντως γνωρίζει τον Χριστό, αυτός ο πιστός με πόθο περιμένει τον Χριστό και Του λέει: ‘Ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ.’ Αυτό είναι ο Χριστιανός – περιμένει τον Χριστό ως Λυτρωτή. Λυτρωτής από την αμαρτία, από τα πάθη, από τον θάνατο. Και ο ακριβής χρόνος του τέλους της ιστορίας και την Φοβερά Κρίση του Χριστού δεν είναι μέλημά μας. Γι’ αυτό ο ίδιος ο Χριστός σαφέστατα είπε: Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος. (Μτ. 24,36). Θέλει να πει ότι εμείς δεν έχουμε δουλειά να ασχοληθούμε μ’ αυτά, αλλά να προσπαθούμε να είμαστε μαζί Του καθημερινά. Ξέρετε, οι Χριστιανοί ήδη από τον πρώτο αιώνα νόμζιαν ότι ο Χριστός αμέσως θα έρθει και ο κόσμος θα τελειώσει. Αν διαβάζετε, παραδείγματος χάριν, τις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς, θα δείτε πως τους μαλώνει πατρικά γι’ αυτά θέματα. Επειδή κάποιοι απ’ αυτούς, αφού άκουσαν ότι ο Κύριος θα έρθει γρήγορα, άφησαν την εργασία τους, έκλεισαν τα επιχειρήματα και άρχισαν να γυρνάνε από πόρτα σε πόρτα και να πολυλογούν, να κάθονται στην απραξία και να κατακρίνου. Εμείς πρέπει να εργαζόμαστε και να κάνουμε κόπο σαν να έχουμε να ζήσουμε για πολλά χρόνια, και να ετοιμαζόμαστε για την τελική συνάντηση με τον Χριστώ σαν να είναι η τελευταία μας ημέρα. Επειδή είναι πολύ πιο πιθανό να παρουσιαστούμε στην Κρίση του Θεού πιο νωρίς από την Δευτέρα Παρουσία. Από πού να ξέρω ότι απόψε ο Κύριος δεν θα ζητήσει από την ψυχή μου να απολογηθεί; Αν σκεπτόμαστε έτσι, θα είμαστε σωστοί Χριστιανοί».
(Από τον λόγο του Επισκόπου κ. Παρθενίου: Τι είναι η αιώνια ζωή;)
