Κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου η Εκκλησία του Χριστού επιτελεί προσευχητικά την μνήμη του ενδόξου και μαρτυρικού άθλου των όσων έπεσαν κάτω από τα τείχη της των πόλεων Βασιλεύουσας, της Πρωτεύουσας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Πόλεως του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ενώ την υπερησπίζοντο από τις σφοδρές επιθέσεις των ειδωλολατρικών και αιμοβόρων Αγαρηνών του σωτηρίου έτους 1453. «Όλος ο κόσμος», γράφει ο εκκλησιαστικός ποιητής «εκυριεύθη εκ φόβου, βλέπων την ιερήν Πόλην υπό τοις απίστοις ηρπαγμένην. Οι πολίται δάκρυσι εκραύγαζον, ω Πόλι, στέφανος της δόξας και της αγαλλιάσεως όλης της γης, νυν κατεστραμμένην είσαι εξ αιτίας των αμαρτιών υμών. Η οργή του Θεού έφθασε υμάς, εγεμίσθημεν πικρίας. Σήμερον ο κόσμος τον οφθαλμόν έκλεισεν… Αλλά, Κύριε, εν τη ημέρα της οργής σου ελέησον ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος».
Κωνσταντινούπολη, η Πόλη της Θεομήτορος, το μάτι του κόσμου, έπεσε, αλλά όχι και η ανεκτίμητη πνευματική κληρονομιά της. Εάν το Βυζάντιο έπαψε να υπάρχει, ο βυζαντινός πολιτισμός επιβιώνει και ανθεί. Τα τείχη της Νέας Ρώμης, η οποία πότισε όλη την οικουμένη με τη θεία διδασκαλία και με τα σωτήρια δόγματα και φώτισε τον κόσμο με άνωθεν και θύραθεν σοφία, γκρεμίστηκαν, αλλά το ευαγγελικό έργο της δεν σταματά ποτέ να λάμπει και να οικοδομείται σήμερα δια μέσου της πρωτοθρόνου Μητέρας Εκκλησίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Πολλά όμορφα κτίρια κατέρρευσαν, αμέτρητα εξαιρετικά και εξαίσια έργα υψηλών τεχνών καταστράφηκαν, αλλά της Εκκλησίας, όπως είπε ο ίδιος ο Χριστός, οι πύλες του Άδη δεν της κατίσχυσαν. Συνεχίζει να λάμπει και σήμερα από την έδρα της στο Φανάρι, σαν ένα γνήσιο φανάρι για όλη την ορθόδοξη οικουμένη.
Όπως κάθε χρόνο, η Ιερά Μονή Μπίγκορσκι σήμερα μέσω προσευχής μνημόνευσε το μεγαλείο της Πρωτεύουσας των Ορθοδόξων και την κληρονομιά της, όπως και τον μαρτυρικά εκτελεσμένο Ρωμαϊκό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο και όλες τις ψυχές που έπεσαν στην άμυνα της αγίας χριστιανικής πίστεως και των ιερών της. Αιωνία η μνήμη αυτών!
Εν συνεχεία, προσφέρουμε έναν συγκινητικό και πένθιμο ύμνο που δημιουργήθηκε λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, από τον μάρτυρα των τρομερών γεγονότων, Μανουήλ Δούκα του Χρυσάφη (ακμή περ. 1440-1465). Ψάλλει ο Μεγάλος ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, πατήρ Γεώργιος Τσέτσης. Το κείμενο του ύμνου αποτελείται από τους αρχικούς στίχους του Ψαλμού 78: O θεός ήλθοσαν έθνη…
