Στη διοργάνωση της εφημερίδας «Bitolski vesnik» («Εφημερίδα της Μπίτολα») και του ιδιοκτήτη και αρχισυντάκτη της, του πρύτανη της δημοσιογραφίας μας, Μένδε Μλαδένοβσκι, σε επίσημη και ευγενή ατμόσφαιρα, για δέκατη ένατη φορά απονεμήθηκαν αναγνωρίσεις και βραβεία για τους πιο επιτυχημένους πολίτες της Μπίτολα, ή για ανθρώπους που έχουν σημαντικά συμβάλει στην «πόλη των προξένων», στις σχεδόν όλες τις τομείς της κοινωνίας: στην πνευματικότητα, στον πολιτισμό, στις τέχνες, στον αθλητισμό, στην πολιτική, στη δημοσιογραφία, στην μόδα, στην οικονομία, στη βιοτεχνία…
Το υψηλότερο και μέχρι στιγμής το μοναδικό στο είδος του βραβείο, που δημιουργήθηκε ειδικώς για την περίσταση αυτή – το Βραβείο διαχρονικών αξιών, η συντακτική ομάδα του «Bitolski vesnik» απένεμε στο Γέροντα της Ι. Μ. Μπίγκορσκι, Αρχιμανδρίτη Παρθένιο.
Στο επίσημο σκεπτικό για την απονομή αυτού του μοναδικού και άκρως αξιοπρεπούς βραβείου στον Αρχιμανδρίτη Παρθένιο, το οποίο διαβάστηκε στο τέλος του επίσημου μέρους της τελετής, μεταξύ άλλων αναφέρεται:
«(…) Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα για τις προσπάθειες του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου σχετικά με της υλικής αποκαταστάσεως και της οικοδομήσεως της Ι. Μ. Μπίγκορσκι, αλλά ασυγκρίτως πιο σημαντικό από τα πολλά κατασκευαστικά έργα του είναι η πνευματική και η κοινωνική αποστολή του, πραγματοποιημένη εντατικώς τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Γνωρίζοντας πως η πνευματική ανανέωση κάθε μονής ξεκινά πρώτα απ’ όλα με την αποκατάσταση της λειτουργικής ζωής, από την αρχή ο πατήρ Παρθένιος φρόντισε να εισάγει στην Μπίγκορσκι τον τακτικό ορθόδοξο λειτουργικό κύκλο… Όλα αυτά συνέβαλαν το μοναστήρι να γίνει μεγάλο πνευματικό καταφύγιο για τον πιστό λαό, έτσι ώστε ο μεγάλος αριθμός των νεοαποκτηθέντων πιστών, μαζί με τον ανανεωμένο κοινοβιακό μοναχισμό, έγιναν μέρος της πνευματικής αναγεννήσεως που εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Πατρίδα μας.
Ως έμπειρος και μορφωμένος πνευματικός ηγέτης, ο Γέροντας Παρθένιος, με την απόλυτη ανιδιοτέλεια και θυσία για τους άλλους και για την Πατρίδα, έχει λάβει χιλιάδες ψυχές κάτω από την περιποίηση του, βοηθώντας τους να βρουν παρηγοριά, γαλήνη και λύση των προβλημάτων της ζωής σε αυτή τη σύγχρονη κοινωνία μεγάλης πνευματικής κρίσεως και γενικής παρακμής των ηθικών αξιών. Επιπλέον, η υποστήριξή του δεν είναι μόνο πνευματικής φύσεως. Αντίθετα, είναι ευρέως γνωστή η ανθρωπιστική του δραστηριότητα παροχής υλικής και οικονομικής βοήθειας σε εκείνους που την χρειάζονται περισσότερο, τόσο σε ιδιώτες όσο και σε ολόκληρες οικογένειες. Ιδιαιτέρως σημαντική είναι η αποστολή του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου σχετικά με την θεραπεία και την κοινωνική επανένταξη των ανθρώπων, ως επί το πλείστον από τις νεότερες γενιές, οι οποίοι έχουν πέσει σε σοβαρές κακίες της εξαρτήσεως από ναρκωτικές ουσίες, του αλκοολισμού, των τυχερών παιχνιδιών και ούτω καθεξής. Εκατοντάδες και εκατοντάδες νέοι, υπό την πνευματική προστασία του Γέροντα Παρθενίου, όχι μόνο κατάφεραν να απελευθερωθούν από τα χέρια της καταστροφής και του θανάτου, αλλά και πλήρως να αποκατασταθούν και να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας μας …
Ως άνθρωπος ειρήνης και αγάπης για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως από τη θρησκευτική, εθνική και φυλετική τους καταγωγή, ο Αρχιμανδρίτης Παρθένιος έκαμνε τις Μονές Μπίγκορσκι και Ράιτσιτσα αληθινά κέντρα συνυπάρξεως στην περιοχή της Ρέκας στη χώρα μας. Με τη φιλανθρωπική του στάση απέναντι σε όλους, κατόρθωσε να καταστήσει τη Μονή έναν ισχυρό παράγοντα ασφαλείας, σταθερότητας και συνυπάρξεως σε αυτή την περιοχή, έτσι ώστε αυτό το Ιερό έγινε μια πραγματική πνευματική όαση και μεγάλο πολιτιστικό ορόσημο (…)»
Αφού έλαβε το βραβείο, ο Γέροντας Παρθένιος απευθύνθηκε στο κοινό με ένα σύντομο χαιρετισμό. Μεταξύ άλλων, αυτός ανέφερε:
«(…) Θα ήθελα να πω κάτι και για το βραβείο, το οποίο διεγείρει έντονα συναισθήματα μέσα μου. Στην ουσία, το ίδιο το όνομά του, μπορώ να πω ελευθέρως, είναι ιερό – Βραβείο διαχρονικών αξιών. Σε απόλυτους όρους, μόνο ο Θεός είναι Αυτός που αιωνίως διαρκεί. Εγώ είμαι μόνο ένας ταπεινός και πιστός δούλος του, ο οποίος μέσω του αγώνα της αγάπης προσπαθεί να εμφανίσει την ύπαρξη του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους – πρώτα στην καρδιά μου και έπειτα μεταξύ άλλων. Και αυτό, πιστεύω, γίνεται καλύτερα μέσω της αγάπης, επειδή, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, Θεὸς ἀγάπη ἐστίν (1. Ιω. δ΄8). Ο Απόστολος Παύλος, ωστόσο, λέγει ότι οι προφητείες θα σταματήσουν, οι γλώσσες θα σιγήσουν, η γνώση θα εξαφανιστεί και μόνο η αγάπη είναι αυτή που θα διαρκέσει για πάντα (βλ. 1. Κορ. ιγ΄.8). Η αποστολή που προσπαθούμε να κάνουμε στη Μονή με τους αδελφούς μου είναι ακριβώς αυτό – ένα έργο αγάπης προς τον Θεό και προς τον πλησίον.
Αφιερώνω αυτό το βραβείο σε μία μεγάλη διαρκή αξία μας, για την οποία όλοι εμείς απ’ τη Πατρίδα μας οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι. Αυτή η αξία είναι η ένδοξη Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, αναστυλωμένη στο πρόσωπο της τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος εφέτος γιορτάζει τη χιλιετία της. Λύγοι λαοί μπορούν να καυχηθούν για μια τέτοια επέτειο. Εξάλλου, η Μονή μας, η οποία ιδρύθηκε από τον μοναχό Ιωάννη εκ Δέβρων, τον πρώτο Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος μετά την πτώση της αυτοκρατορίας του Σαμουήλ και θεμελιωτή της Αρχιεπισκοπής, γιορτάζει, επίσης, τη χιλιετία της σε δύο χρόνια. Και με αυτή την ευκαιρία, σας προσκαλώ όλους, να είμαστε μαζί σ’ αυτή τη σπουδαία επέτειο (…)»
