«Ἐπέφανε σήμερον ὁ μέγας Πρόδρομος, ἐξ ἀγόνων λαγόνων, τῆς Ἐλισάβετ προελθών, ὁ μείζων πάντων τῶν Προφητῶν Προφήτης, οὗ ἕτερος οὐκ ἔστιν, οὐδὲ ἐγήγερται· ὅτι τῷ Προδρόμῳ λύχνῳ, τὸ φῶς ἀκολουθεῖ τὸ ὑπέρλαμπρον καὶ τῇ φωνῇ ὁ Λόγος, καὶ τῷ νυμφαγωγῷ ὁ νυμφίος…» Και όπου ο Μείζων ακολουθεί έναν μικρότερο, αυτό σημαίνει πως ο μικρότερος είναι στην ουσία ασυνήθιστα μεγάλος, πράγματι – «μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν». Τέτοια είναι η δόξα και η φήμη και το μεγαλείο του θεοκλήτου και θεοσέπτου Ιωάννη, του Προδρόμου και Βαπτιστού του Χριστού. Και ποια θα μπορούσε λοιπόν να είναι η μνήμη του θαυμάσιου γενεσίου του, παρά να είναι γεμισμένη με μεγαλοπρέπεια και χαρά;
Και ιδού, όπως κάποτε αυτός «ο ουράνιος άνθρωπος και επίγειος άγγελος» με τη χάρη του Θεού συγκέντρωσε τον λαό Ισραήλ στα ύδατα του Ιορδανού για να τον προετοιμάσει για τον Κύριο, έτσι αυτός συνέλεξε και σήμερα μεγάλο πλήθος τέκνων του στη Μονή Μπίγκορσκι κοντά στο ποτάμι Ράδικα. Πρώτα απ’ όλα, αυτός ευχαρίστησε την αδελφότητά μας και τους προσκυνητές μέσω του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μπρεγαλνίτσης κ. Ιλαρίωνα, ο οποίος ερχόμενος να προΐστασαι στην αγρυπνία, μας χάρισε ένα κομμάτι απ’ τα τίμια και ευωδιαστά λείψανα του νεοφανή αγίου Δεσπότη μας, του Γαβριήλ Βελιτσάς Θαυματουργού, που με τη ιδιαίτερα αυστηρή ασκητική ζωή του ακολούθησε την πολιτεία του Τιμίου Προδρόμου.
Επομένως, ο αγαπημένος μας ουράνιος προστάτης, ο οποίος με το δάκτυλό έδειξε σε όλους τους λαούς τον Αμνό του Θεού, και εφέτος μας έφερε τους πολυαγαπημένους φίλους μας από την Αθήνα – τον σεβόμενο πρωτοψάλτη Ηλία Ρεδιάδη-Τούμπα και την χορωδία του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών, Αθήνα. Και αυτή τη φορά ο πρωτοψάλτης Ηλίας Ρεδιάδης, ο οποίος εν τω μεταξύ είναι και Προέδρος του Συνδέσμου ιεροψαλτών περιφέρειας Αττικής, μαζί με την συνοδεία του, μας αξίωσαν με την προσευχητική συμμετοχή τους στην αγρυπνία και στη Θεία Λειτουργία και με την όμορφη ψαλμωδία τους προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου.
Στην αρχή του πανηγυριού, ο Γέροντάς μας, ο Αρχιμανδρίτης Παρθένιος, χαιρέτισε τους παρόντες με το λόγο του:
«Σεβασμιότατε,
Αξιότιμοι φίλοι μας από την Ορθόδοξη Ελλάδα,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, αδελφές και τέκνα,
Πάλι «ἡ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ», ο Πρόδρομος του Λόγου, «ἡ χελιδὼν καλὴ καὶ γλυκόφωνη» – όπως τον υμνούμε κάθε μέρα στον παρακλητικό κανόνα, μας κάλεσε σε πάνδημο σύναξη εις τιμήν του παραδόξου και ενδόξου γενεσίου του. Η εκκλησιαστική υμνογραφία χαρακτηρίζει την γέννηση του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού ως απολύτως χαρμόσυνο γεγονός, αγαλλίαση των ουράνιων και εορτασμός των επίγειων. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να εκφράσει αλλιώς η Εκκλησία του Χρίστου αυτή την γενική χαρά όλου του δημιουργήματος; Επειδή πραγματικά σήμερον «ἡ φωνὴ τοῦ Λόγου» εκφωνεί, «ἡ αὐγὴ τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης» ανατέλλει, «ὁ λύχνος τοῦ Φωτὸς» λάμπει! Για το μεγαλείο της προσωπικότητος του Προαγγέλου του Χριστού, που κατά τιμή στην Εκκλησία έρχεται αμέσως μετά τον Κύριο και την Υπεραγία Θεοτόκο, και του οποίου το ασκητικό, αλλά δυνατό πρόσωπο πάντα τοποθετείται δεξιά από τον Χριστό στο τέμπλο, μπορεί κανείς πάρα πολύ με επαίνους να ομιλεί. Αλλά πώς θα μπορέσουμε εμείς οι τελευταίοι, έστω τουλάχιστον, να προσεγγίσουμε όλα αυτά προς τους επαίνους που πήρε ο Άγιος Ιωάννης από το στόμα του Κυρίου; Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, γνωρίζοντας κατά πόσο είμαστε ανάξιοι, υμνούμε «τὸν μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», με τα λόγια του απολυτίκιου «Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, ἀξίως εὐφημῆσαί σε οὐκ εὐποροῦμεν ἡμεῖς, οἱ πόθῳ τιμῶντές σε». Δεν μπορούμε δηλαδή αξίως να τον ευφημήσουμε, όμως με αγάπη τον τιμούμε και με όλη τη καρδία τον ευχαριστούμε που μας έκλεξε για ταπεινούς του εργάτες σε αυτό το περίφημο οίκο του.
Ευχαριστούμε κατά χρέος και τον αξιότιμο Αρχιερέα μας, τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δεβρών και Κιτσέβου κ. Τιμόθεο, ο οποίος ευδόκησε να είστε μαζί μας και εσείς, Σεβασμιότατε Μητροπολίτα Μπρεγαλνίτσης κ. Ιλαρίων, αγαπητέ παραδελφέ μας, έτσι ώστε όπως και πέρυσι να προΐστασθε σ’ αυτή την προσευχητική σύναξη προς τιμή του ουρανίου μας προστάτη. Ο Μητροπολίτης δε Τιμόθεος, μαζί με τον επίσκοπο Ηρακλείας κ. Κλήμεντα, θα μας αξιώσουν με τη παρουσία τους στην αυριανή Θεία Λειτουργία.
Ιδιαίτερη είναι η ευγνωμοσύνη μας προς εσάς, αγαπητοί φίλοι μας απ’ τη αδελφική Ελλάδα, αξιότιμε πρωτοψάλτα Ηλία Ρεδιάδη – Τούμπα και αξιότιμα μέλη της συνοδείας του, που και φέτος ήρθατε απ’ τη μακρινή Αθήνα για να λάβετε μέρος στη χαρά μας, πλουτίζοντας την ίδια με την πασίγνωστη ψαλμωδία σας. Και ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί πως η παρουσία σας εδώ είναι εκπλήρωση στη πράξη της εντολής του Χριστού για την αγάπη; Με την έλευσή σας, εσείς όντως δείξατε ότι η φιλαδελφία εν Χριστώ μεταξύ των ορθοδόξων λαών μας, όχι μόνο που είναι απολύτως δυνατή, αλλά είναι και φυσική, επειδή μια και ίδια πίστη ομολογούμε, ένα και ίδιο πνεύμα μας ενώνει. Αυτό απέδειξε και η περσινή συμμετοχή σας στον κοινό εορτασμό, κάτι που έγινε δεκτό πολύ θετικά από τον πιστό λαό, μάλιστα με μεγάλο ενθουσιασμό. Πρώτα ο Θεός, ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα και η καθ’ ημάς αγία Αρχιεπισκοπή Αχρίδος θα γίνει δεκτή στην οικογένεια των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, έτσι ώστε να έχουμε ακόμη πιο πολλές αιτίες για κοινή προσευχή και μετοχή στο Σώμα του Χριστού. Επειδή, πράγματι, θα ήταν αδικία η χώρα όπου βρίσκεται η των Αχριδηνών πόλη, όπου ο σπόρος του Ευαγγελίου πρώτα εδώ σπάρθηκε από τους θείους Κλήμεντα και Ναούμ, οι μαθητές των Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου Θεσσαλονικέων, πρώτα εδώ καρποφόρησε και διαδόθηκε πανταχού στις χώρες των Σλάβων, μέχρι και την απομακρυσμένη Ρωσία – σήμερα να είναι εκκλησιαστικώς απομονωμένη από τους ορθοδόξους αδελφούς και με τον τρόπο αυτό να μείνει ανοιχτή για μεγάλους κινδύνους. Κάποτε ο Ιερός Φώτιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μαζί με τον άξιο ομότροπό του, τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ, με μεγάλη αίσθηση καθολικότητος και διορατικό πνεύμα, έστειλαν τους αγίους Ισαποστόλους σε ιεραποστολή χειραγώγησης των σλαβικών φυλών και μισής της Ευρώπης στην αγκαλιά του Χριστού και στους κόλπους της Οικουμενικής σωστικής Εκκλησίας. Τέτοια υψηλή συνείδηση καθολικότητος, ευσπλαχνίας και εν Χριστώ αγάπης, δόξα τω Θεώ, δεν λείπει και σήμερα. Η Θεία χάρη που κάποτε φώτισε τον Μέγα Φώτιο και τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, όπως και πολλούς άλλους αφιερωμένους εργάτες στον αγρό του Κυρίου, φωτίζει και σήμερα τους πνευματικούς διαδόχους τους.
Ας πληθύνει ο Θεός της Πρόνοιας τις δυνάμεις όλων αυτών που αγαπούν το καλό της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, έτσι ώστε με τους ισαποστολικούς κόπους τους, Θεού συνεργούντος, ξεπεραστούν τα αποτελέσματα του θανατηφόρου εθνοφυλετισμού στην Εκκλησία και να θεραπευθεί η πληγή η οποία μαστιγώνει με δεκαετίες το Ορθόδοξο ποίμνιο της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος. Επειδή είναι μεγάλο τραύμα για μας, τους συνεχιστές της εκκλησιαστικής παραδόσεως της Αχρίδος, η απομόνωση από την πανορθόδοξη οικογένεια της Αρχιεπισκοπής, με την οποία ο Ορθόδοξος λαός εδώ είναι οργανικά συνδεδεμένος.
Ευχαριστώ σε όλους που θυσιάσατε από το χρόνο σας και ήρθατε εδώ στο ένδοξο και ιερό προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου, για να εορτάσουμε μαζί την χαρμόσυνο γέννησή του. Τις ευχές του να έχουμε!
Καλή αγρυπνία!»
Το πρωί, η Θεία Λειτουργία, την οποία τέλεσε ο Σεβασμιότατος Δεσπότης μας, ο Μητροπολίτης κ. Τιμόθεος, με συλλείτουργο των Μητροπολίτη κ. Ιλαρίωνα Μπρεγαλνίτσης και Επισκόπου κ. Κλήμεντος Ηρακλείας, ήταν πραγματική πλήρωμα της χαράς από την καθολική προσευχή, κατά την μαρτυρία του Χριστού: «οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Μτθ. 18,20). Ο πάνδημος εορτασμός του Τιμίου Προδρόμου ακόμη μια φορά έδειξε την ουράνια δόξα και μεγαλείο του.
Ἰωάννη πανεύφημε, καὶ οἰκουμενικὲ Ἀπόστολε, τὸ τοῦ Γαβριὴλ εὐαγγέλιον, καὶ τῆς στείρας τὸ βλάστημα, καὶ τῆς ἐρήμου τὸ κάλλιστον θρέμμα, καὶ γνήσιε φίλε τοῦ νυμφίου Χριστοῦ, αὐτὸν ἱκέτευε, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἤμων.
