Καθώς η χτεσινή μεγαλοπρεπή εορτή της Μονής, αφιερωμένη στην Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη, έρρεε στις απογευματινές ώρες με τις χρυσές ακτίνες του ηλίου, ο οποίος έδυε πίσω από την κορυφή Κρτσιν, ο παραδοσιακός κτητορικός Εσπερινός γέμισε την Ιερά Μονή με βαθιά ευγνωμοσύνη προς όλους αυτούς οι οποίοι μέσα στους αιώνες τοποθέτησαν τις πέτρες και τις ζωές τους σε τούτην την ένδοξη Μονή. Κάτω από την παραμονή του αγαπημένου γέροντά μας, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αντανίας κ. Παρθενίου, οι σκέψεις και οι προσευχές των μοναχών και των παρόντων υψώνονταν προς τον θρόνο του Ελεήμονος, ευχάριστα αναφέροντας για τους αποβιώσαντες πατέρες και αδελφούς μας.
Σε αυτήν την ευχάριστη και συγκινητική ατμόσφαιρα, μετά το τέλος του Εσπερινού, ο γέροντας με τους αδελφούς ιερείς έκανε μνημόσυνο για όλους τους κτήτορες, οικοδόμους, διακοσμητές, μοναχούς και ασκητές της χιλιετή Ιερά Μονή Μπίγκορσκι. Οι προσευχές χυμένες από την καρδιά πάλι άνοιξαν τα πνευματικά μας μάτια, για να δούμε πως όλοι εμείς μαζί – και οι περασμένοι και οι σημερινοί και οι μελλοντικοί – είμαστε μία άρρηκτη ενότητα, μία οικογένεια, ένα σώμα στον Χριστό. Αν και τα ονόματα των περισσότερων αυτών είναι ίσως από νωρίς ξεχασμένα από τους ανθρώπους, πάλι είναι γεγραμμένα στην αιωνιότητα μπροστά του προσώπου του Θεού.
Σήμερα, όμως, η μνήμη του πρώτου και ένδοξου κτήτορα της Μονής, του Αγίου Ιωάννη Δεβρινού, Αρχιεπισκόπου Αχρίδος, στέφθηκε με μοναχική λατρεία υπό την ηγεσία του Αγίου Αντανίας. Σε αυτήν την ήσυχη και μυστική Ευχαριστία, το πνεύμα και οι ευχές του Μεγάλου Αγίου και αειμνήστου ιδρυτή μας κατέβηκαν πάνω μας σαν χαριτωμένο σύννεφο, θυμίζοντάς μας την διαθήκη ότι η κάθε πέτρα αυτών των αγιασμένων τοίχων είναι τοποθετημένη με προσευχή, η κάθε εικόνα είναι ζωγραφισμένη με ευγνωμοσύνη, η κάθε τοιχογραφία με στεναγμούς, το κάθε τροπάριο ψαλμένο με αγάπη προς τον Αγαπημένο.
Ο Άγιος μας πατήρ Ιωάννης Δεβρινός δεν είναι κτήτορας μόνο σε υλική έννοια. Είναι επιπλέον πνευματικός αρχιτέκτονας που θεμελίωσε τα θεμέλια της Ουράνιας Ιερουσαλήμ σε αυτό το άγιο μέρος. Το όραμά του ξεπέρασε τον χρόνο: αυτός θεμελίωσε το Μπίγκορσκι όχι μόνο σαν μοναστήρι, αλλά και σαν ζωντανό σώμα της Εκκλησίας του Θεού, ως ουρανόμορφο ιερό, όπου αμέτρητες ψυχές θα βρίσκουν γαλήνη και μυριάδες καρδιές θα αναφλέγονται από την Θεία αγάπη.
Το Μπίγκορσκι ακόμη ζει από το ευλογημένο του χέρι και από την θυσιαστική αγάπη όλων των κτητόρων και ασκητών μέσα στους αιώνες, οι οποίοι σαν ζωντανές πέτρες χτίστηκαν στο πνευματικό σώμα αυτό. Κάθε τοιχογραφία, κάθε πέτρα, κάθε τρέμουλο της προσευχής καταθέτει για την πίστη τους και την θυσία τους. Λόγω αυτού η ευγνωμοσύνη μας δεν είναι μόνο μία μνήμη του παρελθόντος, αλλά και ζωντανή διαθήκη, ότι εμείς σήμερα, σε καιρούς διαφορετικών δυσκολιών και δοκιμασιών, είμαστε καλεσμένοι να συνεχίσουμε να είμαστε οικοδόμοι και κτίστες: της προσευχής, της αγάπης, της καλοσύνης, της ενότητας του Χριστού. Κάθε μέρα που ζούμε σε τούτο το ευλογημένο μέρος είναι μία συνέχεια της δικής τους προσευχής, κάθε Θεία Λειτουργία που τελούμε είναι μία απάντηση στην ελπίδα τους, κάθε επισκέπτης που φιλοξενούμε είναι μία εκπλήρωση της αγάπης τους προς τον πλησίον.
Ας συνεχίσει η ευλογία του Αγίου Ιωάννη Δεβρινού και όλων των κτητόρων και ασκητών της Μονής Μπίγκορσκι να χύνεται επί την αδελφότητά μας, μέχρι την εγκαθίδρυση του νέου ουρανού και της νέας γης!
Αμήν!
