Παρουσία πλήθος κόσμου εορτάστηκε σήμερα, Τρίτη 11 Ιουνίου η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Την ημέρα αυτή άγει τα σεπτά ονομαστήρια του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Στον Πατριαρχικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, την οποία τέλεσε ο Μ. Πρωτοσύγκελλος του Πατριαρχείου κ. Ανδρέας.
Να αναφερθεί ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε, ενώ στο σύνθρονο παρέστη ο Μητροπολίτης Κιέβου κ. Επιφάνιος, της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Ο Πατριαρχικός Ναός ήταν ασφυκτικά γεμάτος από Ιεράρχες, κληρικούς και πλήθος πιστών οι οποίοι έσπευσαν να τιμήσουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντίνος, ο οποίς μεταξύ άλλων τόνισε ότι “η εορτή του Οικουμενικού Πατριάρχη παύει να είναι απλώς μια εορτή, γιατί συνδεέται όχι μονάχα με την ιστορία αλλά και με όλα τα επιτεύγματα που συγκροτούν τη Ορθοδοξία”.
«Συσπειρωμένοι γύρω από το σεπτό πρόσωπό σας, με την πεποίθηση ότι αποτελείτε γεγονός παγκόσμιας ακτινοβολίας, πιστοί μέσα στον ζωτικό ρεαλισμό της Εκκλησίας που λειτουργεί ως ευχαριστία μέσα στο πνεύμα της μακραίωνης παραδόσεως και ότι το Άγιο Πνεύμα συγκροτεί το θεσμό της Εκκλησίας, ευχόμεθα ολοκαρδίως να είναι πολλά, πολλαπλά και εόρτια τα έτη της πατριαρχίας σας» – ανέφερε σε άλλο σημείο ο Γέρων Νικαίας.
Η αδελφότητά της Ιεράς Μονής Μπίγκορσκι ευχαριστεί τον Θεό που σήμερα στο ιερό οικουμενικό θρόνο βρίσκεται μια τέτοια προσωπικότητα, η οποία είναι μεγάλη ευλογία για ολόκληρη την Εκκλησία του Χριστού. Από τα βάθη της καρδιάς του, ο Γέροντάς μας αρχιμανδρίτης Παρθένιος, με την αδελφότητά του, εύχεται στο Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη επί πολλά χρόνια να οδηγεί την Εκκλησία του Χριστού όπως και μέχρι τώρα, με καλές πράξεις και πατρική και στοργική αγάπη. Προσευχόμαστε ταπεινά τον Κύριο να του στείλει άνωθεν βοήθεια, ώστε να μπορέσει να φέρει το βαρύ σταυρό του και τη μεγάλη ευθύνη που έχει για την Αγία Εκκλησία, καθώς και να αυξήσει την αγάπη, τη σοφία και την διάκρισή του, οι οποίες αποτελούν τον χαρακτήρα του. Εις πολλά έτη, Παναγιώτατε και Αυθέντα!
