Μήπως υπάρχει κάποιος που έχει αγαπήσει τον Θεό περισσότερα απ’ Αυτή της οποίας Γενέσιο τώρα υμνούμε; Και μήπως υπάρχει κάποιος που ο Θεός τον έχει αγαπήσει περισσότερα απ’ Αυτή; Ποιό άλλο δημιούργημα του Θεού είναι καθαρότερο απ’ Αυτή ή ίσο με Αυτήν ή είναι σχεδόν όπως Αυτή; Η Αγνή Θεομήτωρ. Εικόνα, ιδανικό, τελειότητα της αγάπης του Θεού. Ως τέτοια, Αυτή είναι παράδειγμα τελειότητας για κάθε ψυχή που έχει πλήρως παραδοθεί στο πόθο να μιμείται την αγία παρθενική ζωή της, με ταπείνωση και συνεχή κοινωνία με το Θεό. Όπως γράφει ο θείος Γρηγόριος Παλαμάς: «Ζούσε την ιερά ησυχία, τη στάση του νου και του κόσμου, τη λησμονιά των κάτω, την μύηση των άνω, την απόθεση των νοημάτων προς το καλύτερο, δια της παιδείας από την ησυχία που θεωρούμε μέσα το Θεό. Αφού λύθηκε από κάθε υλικό δεσμό ανυψώθηκε πάνω και από αυτή τη συμπάθεια προς το σώμα της, σύνηψε το νου της με τη προς τον εαυτό στροφή και προσοχή και με τη αδιάλειπτο θεία προσευχή. Και δι’ αυτής ερχόμενη τελείως στον εαυτό της και υπερβαίνοντας το πολύμορφο συρφετό των λογισμών, διέκρινε νέα και απόρρητη οδό στους ουρανούς, που θα την έλεγα νοητή σιγή. Αφού έτσι μυήθηκε στα ανώτατα μυστήρια με αυτές τις ακρότατες θεωρίες και κατά το τρόπο αυτόν ενώθηκε και αφομοιώθηκε με το Θεό, μόνη αυτή στους αιώνες επιτέλεσε αυτή την υπερφυή πρεσβεία για χάρη μας και μόνη της την αποπεράτωσε, πραγματοποιώντας το μέγα και το πάνω από το μέγα κατόρθωμα. Διότι δεν έγινε μόνο καθ’ ομοίωση Θεού, αλλά και έκαμε το Θεό καθ’ ομοίωση ανθρώπου.»
Και ιδού, Αυτή η Πανάγια Μητέρα μας, στο μεγάλο προσκύνημά της – στην Ιερά Μονή Πρέτσιστα στο Κίτσεβο, έχει επιλέξει για την εαυτή της, τέτοιες καθαρές ψυχές, οι οποίες, έχοντας ως υποστήριξη την αδιάλειπτη μητρική φροντίδα της, θα προσπαθούν να ακολουθούν τη θεία ζωή της στα Άγια των Αγίων. Απόψε, επί την ευκαιρία της γιορτής του Γενεσίου της απ’ τους δικαίους Θεοπατέρες Ιωακείμ και Άννα, Αυτή έστειλε τη μητρική ευλογία της, για πρώτη φορά μετά από 54 χρόνια, για ισάγγελο μοναχική ζωή στις αδελφές μας Βέσνα απ’ την Αχρίδα και Βέσνε απ’ το Πρίλεπ, οι οποίες λαμβάνοντας τη μοναχική κουρά απ’ τα χέρια του αγαπητού μας Μητροπολίτη Δεβρών και Κιστέβου, κ. Τιμόθεο, έλαβαν τα ονόματα Φεβρωνία και Πελαγία, παραλαμβάνοντας τη κλήση να μιμούνται τις ζωές των επώνυμων Αγίων. Σαν νεόφυτοι βλαστοί στον κήπο της Παναγίας στην Πρέτσιστα, σοφώς αντλημένες υπό την άγρυπνη φροντίδα του αγαπημένου μας Γέροντα, του Αρχιμανδρίτη Παρθενίου, και καλά εδραιωμένες στο παράδειγμα της ζωής και των διδασκαλιών του, άνθισαν σήμερα με όλη την ομορφιά των μοναχικών ψυχών τους. Αυτά τα πρώτα λουλούδια της υπακοής, της ταπείνωσης, της αγνότητας και της πλήρης σταύρωσης για τον κόσμο, ως πιστές νύφες παραδόθηκαν στον αγαπημένο τους Νυμφίο, ζητώντας απ’ Αυτό να μην τις στερήσει ποτέ απ’ τη χάρη και τις δυνάμεις Του, και να τις οδηγήσει σε όλους τους αγώνες, στις έντονες καταιγίδες και στους πειρασμούς προς το ειρηνικό λιμάνι της Βασιλείας της χαράς. Και στο κεκοσμημένο ναό, πεπληρωμένο με θεοφιλείς ψυχές, για τους πιστούς ήταν στραμμένο γλυκό πνευματικό τραπέζι, έτσι ώστε να χορτάσουν πάρα πολύ απ’ την όμορφη μοναχική ψαλμωδία, εμπλουτισμένη αυτή τη φορά με την καταπληκτική φωνή των πολύτιμων επισκεπτών μας, των μοναχών Ιωάννη και Εφραίμ απ’ τη Μονή της Παναγίας – Hamatoura στο Λίβανο. Ήταν αυτό πραγματικά μια πανχαρούμενη εμπειρία – να δοξάζεται ο Θεός και η Αγνή Μητέρα Του, στα σλαβικά, ελληνικά και αραβικά, σε μια ευχαριστιακή συμφωνία.
