Η ενότητα της Τριαδικής αγάπης στον ναό της Αγίας Τριάδος Κωνσταντινουπόλεως

Η Αγία Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, συνεχίζει να μας ελεεί με την μητρική της τρυφερότητα και ευεργεσίες, συγκεντρώνοντάς μας όλους ξανά, όπως κάποτε τους Αποστόλους στις μέρες της Πεντηκοστής, για συνέχιση των ροών της χάριτος, της εορταστικής αγαλλίασης και της ευχαριστιακής κοινωνίας από το Φανάρι μέχρι το Σταυροδρόμιο, στον ναό αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα. Με την σημερινή Θεία Λειτουργία χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος κ. Στέφανος, σε συλλείτουργο με τους επισκόπους Ηρακλείας κ. Κλήμη και Αντανίας κ. Παρθένιο –τον αγαπημένο μας γέροντα και ηγούμενο, και με ιερομονάχους και ιεροδιακόνους του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, ενώ στο ιερό βήμα προσευχητικώς παραβρισκόταν και η Αυτού Παναγιώτης, Οικουμενικός Πατριάρχης, κ. κ. Βαρθολομαίος. Η πολυάριθμη παρουσία του πιστού λαού και των ομάδων παιδιών ήταν μάρτυρες της υπερκόσμιας χαράς και ωραιότητας που πήγαζε από την ενότητα στην αγάπη του Χριστού για την οποία είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες.

Αναγνώστηκε εκ μέρους του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τραλλέων κ. Βενιαμίν, η χαιρετιστήρια ομιλία του αρχιερατικού προϊσταμένου της κοινότητας της Αγίας Τριάδας Σταυροδρομίων (Ταξίμ), του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέα, ο οποίος από εύλογες αιτίες ήταν αδύνατο να είναι παρών:

Ὑμεῖς, αναμένατε καρτερικῶς τόν Ἄγγελον Κυρίου, ὅστις ἐτάραξε τά ὕδατα τῆς πηγῆς, οὐχί τοῦ Σιλωάμ, ἀλλά τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς πηγῆς τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως τοῦ Γένους τῶν ὀρθοδόξων, τῆς θεραπείας τῶν ἐνδορθοδόξων διασπάσεων. Καί ἠσηκούσθη ἡ μύχια προσευχή σας, ἡ καρτερικότης σας, ἡ ὑπομονή σας καί καθώς λέγει ἡ Γραφή : «Ὡσαύτως δέ καί τό Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τό γάρ τί προσευξόμεθα καθό δεῖ οὐκ οἴδαμεν, αὐτό τό Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις». (Ρωμ. 8, 26-27).

Ἔχετε λοιπόν, θάρρος καί πίστιν, Σεβασμιώτατε καί λοιποί ἀδελφοί, εἰς τήν ἀνακαινιστικήν καί ἀναμορφωτικήν δύναμιν καί ἐνέργειαν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τοῦ ἀναπληροῦντος τάς ἐλλείψεις μας καί θεραπεύοντος τήν ἀσθένειάν μας καί τά ἐξ αὐτῆς ὀψώνια. Μείνετε κραταιοί καί πιστοί εἰς ὅσα κελεύει τό Πανάγιον Πνεῦμα καί ὅσα ὑπαγορεύει ἡ θέσις σας εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τό ἱερόν χρέος σας ἔναντι Θεοῦ καί ἱστορίας.

Σήμερον λοιπόν, ἤ καλίτερον καί σήμερον ὅπως καί χθές, ἀπολαμβάνουμε τό μεγαλεῖον τῆς χαρᾶς τῆς ἑνότητος καί τήν δύναμιν τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ διά τῆς Ἐκκλησίας και μάλιστα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Εὑρίσκεσθε εἰς τό κέντρον τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως. Εἰς τόν Ἱερόν μας Ναόν διακονεῖται ἀπό μακροῦ χρόνου ἡ ἐκκλησιαστική ζωή τοῦ κέντρου τῆς Πόλεως. Ἀγωνιζόμεθα ὑπό τάς πνευματικάς καί Κανονικάς ἐντολάς τοῦ Κυριάρχου καί Ποιμενάρχου, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου καί πορευόμεθα τήν ὁδόν πρός τήν σωτηρίαν.

Εἶμαι πεπεισμένιος ὅτι ὁ Παναγιώτατος, ὁ σοφός αὐτός ἐκκλησιαστικός ἀνήρ τῆς Ἐκκλησίας μας, μαζί μέ τήν ἀκρίβειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς πράξεως ἀποκαταστάσεώς σας, σίγουρα θά εὕρε τήν οἰκονομίαν καί τό πνεῦμα τῆς εὐρύτητος τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ πνεύματός της, πάντοτε μέ γνώμονα τό πνευματικόν συμφέρον τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί τάς ἀνάγκας τῆς Ἐκκλησίας Του.

Ἐκφράζων καί αὗθις τάς υἱκας θερμάς μου εὐχαριστίας πρός Τόν Παναγιώτατον Πατριάρχην μας διά τήν εὐλογητήν παρουσίαν καί συμπροσευχήν Του σήμερον, εἰς τόν μεγαλοπρεπή τοῦτον Ἱερόν Ναόν, εὐχόμεθα τό μέλλον νά εἶναι πολύ καλίτερον ἀπό τό παρελθόν! Τό αὔριο νά εἶναι τό οἰκοδόμημα πού θά ἔχει ὡς θεμέλιον τό σήμερα!

Σεβασμιώτατε, εἰς ἀνάμνησιν τῆς σημερινῆς σας ἱερουργίας, δεχθῆτε ὡς ἁπτήν ἀνάμνησιν ἕν ἐλάχιστον ἐνθύμιον ἐκ μέρους τῆς Ἐφοροεπιτροπῆς τῆς Κοινότητός μας καί ἑμοῦ.

Εἰς ἔτη πολλά!

Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε στοργικώς για την αγάπη και της φιλοξενία του Πατριαρχείου και της λαμπρής προσωπικότητας του αξέχαστου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος κατά το γεύμα της αγάπης δεν παρέλειψε για ακόμα μια φορά να ευχαριστήσει τον Αρχιεπίσκοπό μας και τους Αρχιερείς εξ ονόματος της Πρωτοθρόνου Μητρός Εκκλησίας:

Αὐτὸ εἶναι τὸ μυστικὸν καὶ τὸ ἰδιαίτερον χάρισμα τῆς Μητρός σας Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἡ ἀγάπη. «Ἡ τελεία ἀγάπη [ἥτις] ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Γ’ Ἰω. 4, 18). Δὲν φοβούμεθα τὰς κατ’ ἄνθρωπον περιπλοκὰς καὶ ἐναλλαγάς. Ἀγαπῶμεν ἐκκλησιαστικῶς, ἤτοι χριστομιμήτως. Ἄλλον εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἄλλον ἡ ἀγαπολογία. Ἡ ἀγάπη ἔχει κόστος, πόνον, ἄλγος, διότι προσβλέπει εἰς τὸ αἰώνιον δὲν ἐξυπηρετεῖ τὸ ἐφήμερον.

Ὁ βίος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας εἶναι καὶ πολυσήμαντος καὶ πολυκύμαντος. Εἶναι ἐνδιαφέρων, διότι εἶναι Χριστοειδής. Σᾶς καλοῦμεν διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν νὰ γίνητε σπουδασταὶ καὶ μέτοχοι αὐτῆς τῆς ἱερᾶς κληρονομίας. Προσέλθετε καὶ λάβετε ἐκ τοῦ ὕδατος τῆς Πόλεως, διὰ νὰ ἀνακαινήσητε καὶ ζωοποιήσητε τὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀχρίδος. Τώρα σᾶς παρέχεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἐπανατοποθετηθῆτε εἰς τὸ γίνεσθαι τῆς Ἐκκλησίας. Ἀνοίξατε τὰς πτέρυγάς σας καὶ παρατηρήσατε, ὑψιπέται, τὴν ζωὴν καὶ τὴν πρᾶξιν τῆς Μητρός σας.

Καταθέτομεν τὴν ὥραν ταύτην τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐαρέσκειαν τόσον πρὸς τὸν Ἱερώτατον ἀδελφόν, ἅγιον Ἀχρίδος κ. Στέφανον, καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Ἱεραρχίαν, διότι διεγνώσαμεν τὴν ἀγαθήν των διάθεσιν καὶ στάσιν πρὸς τὴν Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς Ἐξοχωτάτους Ἄρχοντας τῆς Βορείου Μακεδονίας διὰ τὴν ὡριμότητα καὶ σταθερότητά των.

Θὰ ἦτο παράλειψις νὰ μὴν ἐπισημάνωμεν ἐνταῦθα μετ’ ἐπαίνων τὴν καταλυτικὴν συμβολὴν συμπάσης τῆς ὑπὸ τὸν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Ἀντανίας, κ. Παρθένιον, ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μπιγκόρσκι-καὶ αὐτοῦ προσωπικῶς καὶ ὅλως ἰδιαιτέρως-εἰς τὴν ὅλην διαδικασίαν τῆς θεραπείας καὶ ἐπουλώσεως τοῦ χρονίου καὶ δεινοῦ τούτου σχίσματος.

Αναχωρούμε με εξυψωμένα αισθήματα από την αρχοντική φιλοξενία και της μεγαλόπρεπες ακολουθίες στην Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, και ειδικά από την ανεπανάληπτη, χαρισματική, σεβάσμια, και πρώτα από όλα, πνευματική και φωτισμένη προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη και Πατέρα των Ορθοδόξων, του Παναγιωτάτου Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαίου. Ανάψαμε τις λυχνίες μας από το Φανάρι της Ορθοδοξίας και τις γεμίσαμε με το έλαιον του ελέους και του οικτιρμού της μητρικής εκκλησιαστικής αγκαλιάς, η οποία χαράχθηκε στις καρδιές μας διαπαντός.

Με πνευματική αγαλλίαση και αισθήματα ευγνωμοσύνης αναχωρήσαμε από την Πρωτεύουσα της πάλαι ποτέ ένδοξη Ρωμαϊκή Βασιλεία, για την οποία μέχρι σήμερα μαρτυρεί το πνεύμα και την παιδία των πνευματικών ανδρών Ρωμιών, θυσιαστικώς φυλάγοντας το αρχοντικό πνεύμα της ορθόδοξης μεγαλοπρέπειας, με προσευχές για ευστάθεια των αγίων του Θεού εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως στην αγάπη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, η οποία αυθεντικά τηρείται και φυλάσσεται στην πρωτόθρονη Μητέρα Εκκλησία της Θεομητορικής Πόλεως Κωνσταντινουπόλεως, με τις πρέσβεις και την σκέπη της Παναγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.