Обраќање на проф. Сумеа Рамадани на првата меѓурелигиска Трибина во Дебар на тема: „Семејството: стожер на љубовта и општествениот развој“, одржана на 9 ноември 2024
Сакам да почнам со надеж, Дебар ме изненади многу пријатно со бројот на присутни на настанот, тоа е доказ дека постои желба за учење во текот на животот од првиот здив се до последниот здив. Ако има нешто свето во рамки на овој свет, тоа е семејството.
Во секое верување семејството е нешто свето, единственото место каде што сме прифатени такви какви што сме, бидејќи само во семејството се потпираме на љубовта. Па, сакам да застанам од психолошката призма.
Читајќи роман, наидов на прекрасна реченица. Понекогаш сакаме да ги прочитаме сите книги на светот и да влеземе во секоја топла куќа на светот за да ги добиеме најубавите спомени за да скоиме само една таква реченица. Цитирам: „Кога човек ќе сфати колку е глуп, бега дома“.
Што ни кажува оваа реченица? Семејството е единственото место на светот кое не прифаќа со сите наши маани, наши аномалии, наши недостатоци, нашите глупости… Само дома, само во семејството се потпираме на љубовта.
Надвор од семејството мора да бидеме присебни, организирани, професионални и многу други работи за да припаѓаме во добро општество, но само во семејството не мора да имаме никакви епитети за да припаѓаме таму. Дома сме со нашите слабости и додека вечераме на заедничка маса иако сите се развиваме надвор од домот во различни ориентации со различни професии и интереси, со различни мисии, но таму сме сите исти.
Во семејството сите сме еднакви, еден за сите и сите за еден. Поради оваа причина, семејството е многу свето. Исто така, семејството е местото каде што учиме како да бидеме сакани и како да љубиме.
Љубовта е основна потреба за опстанок во животот. Во Северна Африка постои една поговорка која е тесно поврзана со психоанализата: Детето го гледа познатото небо во детството, а потоа небото е исто во текот на животот. Рајот е емоции и реалност. Емоциите прецизно се менуваат, небото понекогаш е облачно, понекогаш сончево, понекогаш дождливо, затоа е важно детето да гледа позитивност кога ќе ги отвори очите. Прекрасна енергија која ќе ве придружува цел живот.
Има многу истражувања за важноста на љубовта. Љубовта не е луксуз, таа е основна за животот. Ќе споделам само едно истражување направено во Англија каде што биле забележани две групи бебиња во болница. На едната група им беа задоволени сите потреби и не беа разгалени додека другата група беше разгалена додека нивните потреби беа задоволени. Во првата група, огромното мнозинство бебиња починале. Втората група преживеала. Во иднина тие имале подолг и поздрав живот. Галењето не е луксуз, тоа е примарна потреба за преживување.
Во психологијата, секое прилагодување го објаснуваме со првото поврзување на бебето со грижа за податоците. Бебето е нарцисоидно во позитивна смисла на зборот, ако мајката е среќна околу бебето, бебето ќе верува дека има заслуги и ќе биде среќно, но напротив ќе мисли дека не вреди да го има и ова чувството ќе го следи цело време. Љубовта што детето ја добива од родителите, ја пренесува и на светот.
Семејството нè учи на сите социјални вештини и емоционална стабилност. Додека мајката е најсветото нешто, најубавиот цвет на семејството; мајката е таа што го држи целото семејство заедно и треба да се почитува со благодат. Секако, таткото има и клучна улога во семејството и во развојот на детето во вистинска личност, зошто е важен таткото? Дека ја сака мајка си. Најдобриот подарок што таткото може да му го даде на своето дете е да ја сака својата мајка.
Накратко, ова е слика која можам да ја понудам од психолошка перспектива за важноста на семејството и неговата светост. Да знаеме добро да ги поделиме нашите приоритети и да застанеме цврсто за нашите вредности.
