Кога ќе дојде Христос во срцето, тогаш животот се менува. Христос е сè. Оној кој во себе Го има Христа, тој доживува работи што не можат да се искажат: свети и свештени. Живее во радост. Ова е вистина и ова е доживеаното искуство на многу подвижници на Света Гора. Тие постојано со копнеж ја шепотат молитвата „Господи Исусе Христе…“
Кога Христос ќе влезе во срцето, страстите исчезнуваат. Тогаш не можеш ниту да навредуваш, ниту да мразиш, ниту да се одмаздуваш, ниту, ниту, ни… Како може да се јави омразата, нетрпеливоста, осудувањето, егоизмот, стресот, депресијата, кога во душата владее Христос и копнежот по невечерната светлина? Тој копнеж те прави да чувствуваш дека смртта е мост, кој во еден момент ќе го минеш за да го продолжиш животот во Христа. Тука на Земјата ти е потребна верата, оти имаш една пречка. Таа пречка е телото. A по смртта нема тело, верата се укинува и Го гледаш Христос како што го гледаш сонцето. Се разбира, во вечноста сето тоа ќе го живееш поинтензивно.
Меѓутоа, кога не живееш со Христа, живееш во меланхолија, тага, стрес, грижи. Тогаш не живееш правилно, и се појавуваат многу аномалии и во организмот. Телото, жлездите, црниот дроб, жолчката, панкреасот, стомакот, сите се изложени на тоа влијание. Некои велат: „За да бидеш здрав, наутро земи чаша млеко, јајце, путерче со две три парчиња леб“. Но, ако живееш правилно, ако Го возљубиш Христос, тогаш и со еден портокал и едно јаболко ќе бидеш во ред. Најголемиот лек е човекот да му се предаде на служењето на Христос. Тогаш сè се исцелува, и сè функционира правилно. Божјата љубов сè менува, преобразува, осветува, поправа, преосуштествува.
Нашата душичка многу ќе се утеши кога ќе имаме копнеж по Христа. Тогаш нема да се занимаваме со секојдневните и приземни работи, туку ќе се занимаваме со духовното и возвишеното, ќе живееме во духовниот свет. Кога живееш во духовниот свет, живееш во друга димензија, во која што душата е задоволна и радосна. Меѓутоа, не си незаинтересиран за другите, туку сакаш и тие да го најдат спасението, светлината, осветувањето. Сакаш сите да влезат во Црквата.
