Manastir Sveti Jovan Bigorski jedan je od najznačajnijih verskih i kulturnih spomenika u Makedoniji.
Smešten je na padinama planine Bistre, na obali reke Radike, u blizini Gostivara. Prema letopisu manastira iz 19. veka, crkvu je izgradio još 1020. godine Jovan Debranin, prvi arhiepiskop Ohrida. Osmanlije su porušile manastir u 16. veku, ali ga je obnovio iguman Ilarion 1743. i izgradio nekoliko konaka za monahe. Vek kasnije, od 1812. do 1825. godine, za igumana Arsenija iz obližnjeg sela Galičnik manastir je značajno proširen.
Jedno od najvrednijih blaga u ovom makedonskom manastiru jeste drveni ikonostas koji su izradili domaći majstori oko 1835. godine. Majstori drvodelje bili su: Petre Filipovski-Garkata i njegov brat Marko iz obližnjeg sela Gari, Makarij Frčkovski iz obližnjeg sela Galičnik, te Avram Dičov sa sinovima Vasilom i Filipom iz sela Osoj. Ovaj ikonostas se smatra jednim od najlepših i najvrednijih skulptorskih dela vizantijske umetnosti u Makedoniji.
Za ikonu s likom Svetog Jovana Krstitelja koja je datirana u 1020. godinu, vernici kažu da ima čudotvorne, isceliteljske moći. Današnji manastirski kompleks sastoji se od manastirske crkve, grobnice, tj. kosturnice koja se nalazi pored crkve, odbrambene kule-zvonika, zgrada za boravak monaha i novijeg dela, namenjenog gostima.
