Христе мој, не сакам повеќе да толкувам, туку да живеам

Го рушиме Господи дарот на животот. Честа која ни ја даде да нѐ приведеш од небитие во живот, од темнина во светлина. Секојдневно ја обесчестуваме, на многу различни начини. Најлошиот начин е што се откажуваме да се препуштаме на Твојот план, на Твојата промисла и мудрост. Се противиме, водиме битка и на крај се задушуваме.

Ако, пак, Христе мој, се препуштаме и Ти се доверуваме, ќе бидеме спокојни и среќни. Но, ние сакаме сè да решиме со нашата логика и нашите планови. Не е лошо да планираш, но трагично е да не знаеш дека во животот не можеш сè да контролираш.

Во суштината на тоа да сакаш сè да контролираш се крие омразата кон животот. Бидејќи животот е тајна. А тајните не ги анализираш, туку ги живееш. Се препушташ на слободата на нивната непознатост, на тајната на утрешниот ден.

Господи, колку повеќе растам толку помалку сакам да разбирам, а повеќе да чувствувам. Сакам секој ден сè помалку да ти се противам, да направам место да влезеш со Твоите тивки стапки во секој дел од мојот живот. Да го просветлиш секој агол од моето битие, да одиш по земјата на мојата плот. Простри се врз небото на мојата душа, целиот да станам светлина.

Не сакам повеќе, Христе мој, да толкувам, туку да живеам. Да го живеам Твоето присуство во секоја форма и состојба од мојот живот. Да Те гледам во секое нешто што ме гледа, да Те слушам во секое нешто што ми говори, да Те допирам во секој допир на животот мој, да Те вкусувам секој пат кога ги јадам и пијам Твоите дарови.

Ти си насекаде, Господи. Тоа го знам, но не е доволно. Треба да го гледам, да го чувствувам, да го преживувам. Заради тоа ми е неопходна Твојата помош – од умот да се спуштам во срцето, од зборовите во делата, од стравот во радоста. Не се доволни само моите напори, не е доволно само да сакам, потребни ми се Твоите раце да ги прегрнат сите одрони внатре во мене.

Копнеам од Твоето слово да создадам нов јазик на кој ќе говорат моите мечти. Копнеам за Тебе, зашто скалата од земјата кон небото, од умот до срцето е висока и има многу скали. Сакам некој да ме држи кога паѓам, да знам дека што и да се случи тука некаде е Твојата прегратка…


Извор: otecharalampos.wordpress.com
Превод: Ана Масларова