Дваесет и пет години од монашењето на нашиот Старец Партениј

На многаја лета, Владико наш Партениј, татко наш во Христа!

Пред 25 години, на 5 август 1995 година, на Вечерната богослужба во чест на Светата Маченица Христина, во преславниот храм на Чесниот Претеча во Свештениот Бигорски Манастир, нашиот Старец, Игумен и Владика, Неговото Преосвештенство, Епископот Антаниски г. Партениј го прими на себе светиот рамноангелски образ.

Свештениот и превозвишен чин на монашкиот потстриг беше извршен од нашиот сакан и почитуван архипастир, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, во присуство на духовенството од нашата и од други епархии, како и на родителите и роднините на Старецот, верните чеда од земската Црква, и најважно, во присуство на Пресвета Богородица, Свети Јован Крстител, многубројните Светии и безбројните Ангели од небесната Црква.

Легнувајќи крстообразно пред Царот Небесен, воден од маченичка ревност и совест, тогаш 24-годишниот вљубеник во Христа, се предаде себеси „во жртва жива, света и благоугодна на Бога“ (Рим. 12,1), станувајќи самиот една непрестајна молитва, една постојана духовна богослужба. Се распна за светот, умирајќи заради Христа, а многумина оживеа за љубовта Божја; ги напушти световните задоволства и радости, а стана радост за илјадници; остави сѐ, а Бог го направи пријател Свој…

Сеќавајќи се на овој далечен настан, во чест на 25-годишнината од замонашувањето на нашиот Старец, Владиката Партениј, браќата монаси и сестрите монахињи од Свештените Обители: Бигорски, Рајчица и Пречиста, приредија трпеза на љубовта и му ја искажаа својата почит, верност, благодарност и љубов на својот духовен татко. А тој, низ солзи и трепетен глас, откако длабоко им се поклони на своите монашки рожби и чеда, ни се заблагодари и ни ја искажа својата радост што сега гледа толку монаси и монахињи на место кое некогаш, пред две и пол децении, беше живеалиште само на лилјаци и глувци. Во продолжение, тој сподели со нас дел од своите спомени од почетокот на неговиот монашки живот, за вечерта на неговото монашење, за неговите натчовечки искушенија и борби, за тоа како бил спроведен првиот кабел со електрична енергија во трпезаријата на Горни Палат, за првите богослужби, за доаѓањето на првите браќа…

Нека биде благословен великиот Бог и Спасител наш, Господ Исус Христос, што го повика слугата Свој со апостолски призив!

Нека биде благословен оној ден, во кој неговите душа, срце, ум и усни во полнота изговорија: Сакам испоснички живот, Високопреосвештен Владико!

Нека биде благословена раката на нашиот достојнопочитуван и свет Владика, Митрополитот г. Тимотеј, што во тој ден ја положи над главата од Старецот наш!

На многаја лета, Владико наш Партениј, татко наш во Христа!


Монашење на Отец Партениј Бигорски, 05 Август 1995-то лето Господово, на денот кога се слави споменот на светата маченичка Христина.