Неговата Божествена Сесветост, Вселенскиот Патријарх г. г. Вартоломеј, во вторникот на 8 ноември 2022 г., претстоеше на Светата Литургија што беше отслужена на празникот Собор на Севеликите Чиноначалници, во општината Мега Ревма (денешно Арнавуткој) во Цариград (денешен Истанбул).
![](https://bigorski.org.mk/wp-content/uploads/2022/11/patriarch_gregory_vi_of_constantinople.jpg)
Веднаш потоа, Вселенскиот Патријарх отслужи Трисагија за покој на душите на секогаш спомнуваните Патријарси: Софрониј ΙΙ, Гавриил IV, Константин II и Григориј VI, чиишто мошти се погребани во дворот на Храмот, како и за блаженоупокоениот Архиепископ на Кипар Хризостом ΙΙ, но и за Архиереи на Мајката Црква.
Она што е значајно за нас, е тоа што среде погребаните Патријарси во Храмот на Архангелите во Мега Ревма почиваат посмртните останки и на секогаш спомнуваниот Патријарх Григориј VI (1798-1881). Овој мошне образуван и просветлен јерарх на Великата Христова Црква, бил замонашен на 20 март 1815 година, од митрополитот свештеномаченик Св. Григориј Деркоски и бил негов личен секретар, сè до неговото маченичко страдање на 3 јуни 1821 година. На 24 септември 1824 година во патријаршискиот двор бил ракоположен за велик протоѓакон. На 6 октомври 1825 година бил ракоположен за свештеник и бил назначен за велик протосингел. По неговата сјајна и ревносна служба на дворот на Патријаршијата, на 21 октомври 1825 година бил избран и востоличен за Митрополит Пелагониски. Во тоа време во Пелагониската епархија спаѓал и градот Дебар со неговата околија, така што и Бигорскиот Манастир влегувал во нејзин состав. Митрополитот Григориј бил современик со нашиот голем преродбеник и свет игумен, Архимандритот на Вселенскиот патријаршиски престол, Арсениј Бигорски, родом од Галичник. Соработката меѓу владиката и игуменот била на особено високо ниво, така што со благослов и содејство на Митрополитот Григориј, кој издејствувал дури и султански ферман за Бигорски, Старец Арсениј го гради и разубавува Манастирот, претворајќи го во еден од најзначајните духовно-општествени центри на православните во тоа време. Од благодарност заради неговите големи заслуги, Архимандритот Арсениј им порачува на зографите Михаил и Даниил да насликаат портрет на владиката во големата манастирска трпезарија, овековечувајќи ја на тој начин духовната врска на Митрополитот Григориј со Бигорскиот Манастир.
Со благослов и заложби на митрополитот Григориј Пелагониски и Дебарски бил изграден и велелепниот Храм на Св. Вмч. Димитриј Мироточив во Битола, еден од најубавите храмови од тоа време, кој до ден денес е репрезентативен симбол на градот и гордост на битолчани. Исто така, со негов благослов биле изградени двете познати прилепски цркви „Благовештение на Пресвета Богородица“ и „Свето Преображение Христово“, а со негово посредување било спречено бомбардирањето на градот Прилеп, кога отоманските сили сакале да го срамнат со земја во 1831 година.
![](https://bigorski.org.mk/wp-content/uploads/2022/11/portret-na-sekogash-spomnuvaniot-grigorij-v-1.jpg)
Во 1833 година Григориј бил избран за Митрополит на Серес, каде што обновил изградил многу цркви и училишта. Станува Вселенски Патријарх под името Григориј VI на 27 септември 1835 година, во едно особено тешко и страдално време за православниот христијански род, со оглед на тоа што многу негови современици архијереи биле безмилосно убиени од страна на турските власти, вклучително и неговиот претходник на Патријаршискиот трон, свештеномаченикот Григориј V, кој сурово беше обесен заради верата Христова на 10 април 1821 година. Патријархот Григориј VI важел за исклучително благочестив и морален човек, кој ревносно се грижел за поредокот во Црквата и за чистота на православното учење. Се упокоил на 8 јуни 1881 година, во неговата куќа во населбата Мега Ревма. Бил погребан во дворот на Храмот на Севеликите Архангели.
Нека му биде споменот вечен!
Фото: Romfea.gr и архива на Бигорски